49 Chambers, Nowy Jork

49 Chambers, dawniej znany jako Emigrant Industrial Savings Bank Building i 51 Chambers Street, to budynek mieszkalny przy 49-51 Chambers Street w dzielnicy Civic Center na Manhattanie w Nowym Jorku. Został zbudowany w latach 1909-1912 według projektu Raymonda F. Almiralla w stylu Beaux-Arts. Budynek zajmuje nieco nieregularną działkę ograniczoną od południa ulicami Chambers Street, od wschodu Elk Street i od północy Reade Street.

49 Chambers był po ukończeniu największym budynkiem bankowym w Stanach Zjednoczonych. Był to pierwszy drapacz chmur, w którym zastosowano układ "H", zapewniający dostęp światła i powietrza do większej liczby części budynku. Piwnice do drugiego piętra wypełniają całą działkę, natomiast piętra od trzeciego do piętnastego zawierają układ litery "H" i zostały zaprojektowane tak, aby przypominać parę wież. Fasada wykonana jest w dużej mierze z wapienia indyjskiego, a także z cegły i granitu. Wewnątrz, na pierwszym i drugim piętrze znajduje się dawna sala bankowa, wykorzystywana jako miejsce imprez. Wyższe piętra były wykorzystywane jako biura, zanim zostały przekształcone w 99 apartamentów mieszkalnych.

Obecny budynek jest trzecią budowlą wzniesioną przez Emigrant Savings Bank w tym samym miejscu; wcześniej bank wznosił budynki w 1858 r. i w latach 1885-1887. Hala bankowa 49 Chambers była zajmowana przez bank do 1969 r. a górne piętra zajmowali najemcy biurowi. Następnie do 2013 r. budynek był własnością władz Nowego Jorku, a w 2017 r. został przekształcony w kondominium. Budynek 49 Chambers został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków w 1982 r. a zarówno jego wygląd zewnętrzny, jak i wnętrza na pierwszym piętrze zostały uznane za zabytki Nowego Jorku w 1985 r.