Shippingport, Louisville

Shippingport, Kentucky to miejsce przemysłowe i jedna z sześciu dawniej niezależnych osad przy wodospadzie Ohio w dzisiejszym Louisville, Kentucky. Położona na półwyspie na południowym brzegu rzeki Ohio, została założona bez nazwy 10 października 1785 roku. Później nazwano je Campbell Town na cześć żołnierza wojny rewolucyjnej i osadnika Johna Campbella. Otrzymał on tę ziemię za swoją służbę w wojnie francusko-indiańskiej.

W 1803 roku osada została sprzedana spółce z Filadelfii i przemianowana na Shippingport. Dwaj bracia Tarascon stali się liderami francuskiej społeczności biznesowej w Falls, budując w tym miejscu do 1819 roku duży magazyn, 1200-stopowy most linowy i sześciopiętrowy młyn do mąki napędzany wodą. W okolicy osiedliło się wiele rodzin francuskich, dzięki czemu przez pewien czas była ona centrum kultury francuskiej. Niektórzy z francuskich osadników przybyli z Kaskaskia, Illinois, i innych obszarów francuskiego osadnictwa wzdłuż rzeki Missisipi po tym, jak Stany Zjednoczone sfinalizowały zakup Luizjany w 1803 roku. Inni uciekali przed rewolucją francuską, jej przemocą i chaosem politycznym, a także przed niepokojami społecznymi we francuskich koloniach na Karaibach. W 1804 r. byłym niewolnikom udało się uzyskać niepodległość Haiti po latach działań wojennych i przemocy.

Wśród pierwszych ulic były Tarascon, nazwana tak na cześć dwóch braci Francuzów, którzy zbudowali wczesne osiedle, oraz Bengal, być może nazwana tak na cześć francuskiego osadnika i nauczyciela, który przybył z Bengalu przez Kalkutę i najpierw osiedlił się w Paryżu, w stanie Kentucky. W latach 1810-1820 liczba mieszkańców wzrosła o 500%, z 98 do ponad 500, co stanowiło poważną konkurencję dla Louisville jako najważniejszego portu w Kentucky. Innymi początkowymi atrakcjami były Elm Tree Garden, gdzie odbywały się wyścigi konne, oraz Napoleon Distillery. Sześciopiętrowy młyn Tarasconów, zbudowany w 1817 roku, stał się symbolem sukcesu Shippingport.

Mimo że miasto często zalewały powodzie, Shippingport osiągnęło szczyt rozwoju w latach dwudziestych XIX wieku, licząc 600 mieszkańców. W 1825 roku, po wybudowaniu kanału Louisville and Portland przez półwysep, osada znalazła się na wyspie. Korzystając z kanału, statki mogły ominąć wodospad, a tym samym Shippingport.

Shippingport bardzo ucierpiało z powodu utraty tradycyjnego biznesu. W 1828 roku Louisville stało się miastem i włączyło Shippingport w swoje granice. Jednak poważna powódź w 1832 roku była powodem, dla którego większość francuskiej społeczności przeniosła się do Portland, obecnie również części Louisville. Wstęp do Katalogu Louisville z 1844 roku wyrażał utrzymujące się negatywne nastroje społeczne w stosunku do kanału: "Kanał Louisville i Portland, tak jak jest zbudowany i utrzymywany, jest właśnie jednym z tych ulepszeń dla prywatnych interesów, kosztem dobra publicznego, które są szkodliwe dla dobra całej społeczności".

Resztki osady zmniejszały się w ciągu następnego stulecia, w miarę jak kanał był stopniowo poszerzany, a na wyspie zbudowano elektrownię wodną. Większość pozostałych rodzin została zmuszona do opuszczenia osady po niszczycielskiej powodzi na rzece Ohio w 1937 roku, która zalała te tereny. Około 20 lat później, w 1958 roku rząd federalny przeznaczył pozostałą własność prywatną pod poszerzenie kanału, wysiedlając ostatnie rodziny, z których niektóre zapuściły tam korzenie na ponad sto lat.