African leopard

Afrykański lampart, znany naukowo jako Panthera pardus pardus, przemierza tereny Afryki, głównie w regionach subsaharyjskich. Choć kiedyś zamieszkiwał większe obszary, utrata siedlisk spowodowała fragmentację jego terytorium. Co ciekawe, mimo historycznej klasyfikacji różnych podgatunków, badania genetyczne wykazują, że wszystkie afrykańskie lamparty należą do jednego podgatunku.

Kolor ich sierści może znacznie się różnić, od bladego żółtego po głębokie złoto lub rdzawy, często ozdobiony czarnymi wzorami. Samce są zazwyczaj większe, ważą około 60 kg, podczas gdy samice ważą zazwyczaj 35-40 kg. Istnieją różnice regionalne; na przykład lamparty w górzystych rejonach Prowincji Przylądkowych mogą wyglądać nieco inaczej niż te spotykane w innych miejscach.

Lamparty są niezwykle przystosowalnymi drapieżnikami, polującymi głównie nocą. Ich dieta jest zróżnicowana, obejmuje wszystko, od małych zwierząt po duże kopytne. Charakterystycznym zachowaniem jest ich zwyczaj wciągania dużych zdobyczy na drzewa, aby chronić je przed padlinożercami. Radzą sobie w różnych siedliskach, od górskich lasów po sawanny, ale unikają ekstremalnie piaszczystych pustyń. Regiony półpustynne stanowią największe ryzyko z powodu ubogich zasobów i konfliktów z koczowniczymi rolnikami.

Główne zagrożenia dla afrykańskich lampartów wynikają z utraty siedlisk i intensywnych prześladowań, często z powodu konfliktów z właścicielami bydła. Polowania trofeowe i konflikty na linii człowiek-dzikie zwierzęta dodatkowo zagrażają ich populacjom. Jednak podejmowane są działania ochronne. Afrykański lampart jest wymieniony w Załączniku I CITES, co zapewnia mu najwyższy poziom ochrony. Liczne obszary chronione, takie jak Park Narodowy Etosha i Park Narodowy Krugera, są dedykowane ochronie tych wspaniałych stworzeń.