Tell Fray

Tell Fray to tell, czyli kopiec osadniczy, na wschodnim brzegu Eufratu w gubernatorstwie Raqqa, w północnej Syrii. Nazwa stanowiska archeologicznego pochodzi od starożytnego kanału nawadniającego, stąd "Fray" lub "Mały Eufrat". Wykopaliska prowadzono w latach 1972 i 1973 w ramach wspólnej operacji syryjsko-włoskiej pod kierownictwem Adnana Bounni z Syryjskiej Służby Wykopalisk Archeologicznych i Paola Matthiae, który prowadził wykopaliska w Ebli. Operacja ta była częścią koordynowanych przez UNESCO międzynarodowych działań mających na celu odkopanie jak największej liczby stanowisk na obszarze, który zostanie zalany przez budowany wówczas zbiornik zapory Tabqa. Tell Fray zniknęło pod podnoszącymi się wodami jeziora Assad w 1974 roku. Wykopaliska ujawniły warstwy okupacyjne datowane na XIV wiek p.n.e. czyli późną epokę brązu. W mieście tym znajdowały się co najmniej dwie świątynie, z których jedna była prawdopodobnie poświęcona bogu Teszubowi. Odkopano również kilka domów. Dwa z tych domów należały do ważnych urzędników. Jeden z nich był prawdopodobnie lokalnym przedstawicielem lub namiestnikiem króla hetyckiego, podczas gdy drugi był odpowiedzialny za utrzymanie kanałów w okolicy. Gliniane tabliczki znalezione w Tell Fray wskazują, że miejsce to należało do strefy wpływów Asztaty, skupionej wokół Emar, które z kolei podlegało pod Carchemish, w górę rzeki zarówno od Emar, jak i Tell Fray. Miejsce to zostało zniszczone przez pożar w XIII wieku p.n.e. prawdopodobnie przez asyryjskich królów Szalmanesera I lub Tukulti-Ninurta I, kiedy to Asyryjczycy podbili te tereny. Na podstawie tekstów pisma klinowego znalezionych w Tell Fray i w innych miejscach zaproponowano, że starożytne miejsce nosiło nazwę Yakharisha lub Shaparu. Znaleziska z wykopalisk są obecnie wystawione w Muzeum Narodowym w Aleppo.