Béatrice-von-Wattenwyl-Haus, Berno

Béatrice-von-Wattenwyl-Haus to rezydencja miejska znajdująca się przy Junkerngasse nr 59 na Starym Mieście w Bernie, zaledwie kilka kroków od Erlacherhof.

Rezydencja składa się z kilku średniowiecznych domów. Jest to nadal widoczne na północnej fasadzie, która składa się z trzech średniowiecznych domów.

W latach 1695-1710 na zlecenie właściciela, patrycjusza berneńskiego Samuela Frischinga, przodka Franciszka Rudolfa Frischinga, rezydencja została przebudowana przez architekta Josepha Abeille'a. Abeille przebudował wnętrze rezydencji i dobudował elegancką fasadę południową w stylu Ludwika XIV.

W 1838 roku posiadłość przeszła przez małżeństwo do rodziny von Wattenwyl. Ostatni prywatni właściciele posiadłości, patrycjusze berneńscy Béatrice i Jakob Emanuel von Wattenwyl, nie mieli dzieci i w 1929 roku przekazali posiadłość w testamencie Konfederacji Szwajcarskiej. Kiedy Jakob Emanuel von Wattenwyl, który przeżył swoją żonę, zmarł w 1934 roku, darowizna stała się skuteczna. W rezydencji zachowały się oryginalne meble pochodzące głównie z XVIII i XIX wieku oraz wiele obrazów portretowych przedstawiających członków rodzin Frisching i von Wattenwyl. Do rezydencji należy największy ogród tarasowy spośród wszystkich prywatnie zbudowanych rezydencji na Starym Mieście w Bernie.

Obecnie rezydencja jest wykorzystywana jako oficjalna rezydencja miejska podczas uroczystych wydarzeń organizowanych przez Szwajcarską Radę Federalną. Tak zwane rozmowy von Wattenwylów odbywają się od 1970 roku i są regularnym forum wymiany opinii między Radą Federalną a szefami partii, które mają w niej swoich przedstawicieli.

Dwór jest otwarty dla zwiedzających 4 razy w roku, w każdą pierwszą sobotę stycznia, kwietnia, lipca i października.