Col de Pierre Pertuis
Fakty i informacje praktyczne
Col de Pierre Pertuis to przełęcz górska w paśmie górskim Jura w kantonie Berno w Szwajcarii.
Łączy ona Sonceboz i Tavannes.
Nazwa przełęczy pochodzi od łacińskiego słowa Petra pertusa, oznaczającego skałę pękniętą. Droga przez przełęcz datowana jest na drugą połowę I wieku n.e. Duży napis o wymiarach 159 na 96 cm na północnej stronie drogi wymienia Marka Duniusa Paternusa, duumwir kolonii Helvetii Aventicum, jako budowniczego drogi. Napis ten jest wyrazem czci dla cesarza i pochodzi z około 200 roku naszej ery. Prawdopodobnie odnosi się do remontu i rozbudowy istniejącej drogi oraz poszerzenia skalnej bramy prowadzącej do przełęczy.
Droga przez przełęcz łączyła drogę Aventicum -Salodurum -Augusta Raurica z drogą Vesontio -Epomanduodurum -Kembs.
Pierwsza wzmianka o przełęczy pochodzi z 1179 r. i mówi o granicy między diecezjami Lozanny i Bazylei. Pozostała ona granicą między potężnymi biskupstwami aż do czasów reformacji protestanckiej.
Pierwsza nowoczesna droga została zbudowana w 1752 r. przez opata opactwa Moutier-Grandval i wójta Erguel. Droga ta łączyła miasta Bazylea i Biel. Po zwycięstwie Francji w 1797 roku i traktacie z Campo Formio przełęcz stała się częścią Francji. Po klęsce Napoleona i Kongresie Wiedeńskim w 1815 r. przełęcz i okoliczne tereny zostały przyznane kantonowi Berno. Berno poszerzyło część drogi przez przełęcz na odcinku między Bözingen a Courtelary.
W 1874 r. przez przełęcz poprowadzono tunel kolejowy, który połączył Sonceboz z Tavannes. Tunel ten jest obecnie częścią linii kolejowej Sonceboz-Sombeval-Moutier.
Pierwsza droga, która była przejezdna dla samochodów, została zbudowana podczas I wojny światowej przez korpus inżynierów Armii Szwajcarskiej. W 1932 r. zbudowano nową drogę, zatrudniając bezrobotnych z powodu Wielkiego Kryzysu. W listopadzie 1997 r. otwarto tunel o długości 2100 m dla Autobahn A-16.
Bern
Bern