Stordalen, Torneträsk

Stordalen Mire to bagno, które leży w regionie subarktycznym w północnej Szwecji. Znajduje się 10 km na wschód od miasta Abisko, w pobliżu jeziora Torneträsk. Jest to 25-hektarowe torfowisko typu palsa, które występuje w strefie wiecznej zmarzliny nieciągłej. Torfowisko ma dwie główne cechy topograficzne: wyniesione pale i obniżenia. Pale to suche, ombrotroficzne płaskowyże z rdzeniami wiecznej zmarzliny, które unoszą powierzchnię torfu ponad jego otoczenie, czyli wilgotne minerotroficzne obniżenia, w dużej mierze pozbawione zmarzliny i nasycone wodą. Topografia w małej skali ma często bardzo niejednolitą strukturę, tworząc środowisko, w którym sąsiadujące ze sobą miejscowości różnią się wyraźnie pod względem wilgotności, zmarzliny i stanu odżywienia, co powoduje różnice w typach roślinności. W tych siedliskach roślinność w częściach suchych składa się głównie z mchów, porostów i karłowatych krzewów, natomiast w częściach wilgotnych dominuje torfowiec lub wysokie graminokrzewy. Warstwa torfu o głębokości do 3 m pokrywa większość obszaru i świadczy o akumulacji węgla netto w ciągu ostatnich 5000 lat. Na obszarach, na których występuje wieczna zmarzlina, aktywna warstwa osiąga grubość około 60 cm późnym latem. Na torfowisku występuje erozja termokrasowa, a postępujące rozmarzanie wiecznej zmarzliny prowadzi do degradacji i zapadania się struktury palisady, przekształcając ją w bardziej wilgotne typy powierzchni. Na wschodzie torfowisko graniczy z płytkim jeziorem Villasjön, natomiast ogólnie rzecz biorąc, jest w dużej mierze otoczone przez górski las brzozowy.

W 2018 roku w czasopiśmie Nature opublikowano badanie, w którym wykorzystano metagenomikę i łączenie genomów w celu zebrania 1529 genomów metagenomów z 214 próbek pochodzących z gradientu rozmarzania wiecznej zmarzliny z torfowiska Stordalen.