Fisketorget, Sztokholm

Fisketorget lub Fiskaretorget to historyczny plac publiczny na Gamla stan, starym mieście w centrum Sztokholmu, w Szwecji. Niegdyś znajdował się na wschodnim brzegu wyspy Stadsholmen, między obecnymi ulicami Österlånggatan i Skeppsbron oraz między obecnymi alejami Nygränd i Brunnsgränd.

W XIV w. kiedy Sztokholm szybko się rozrastał, miasto w obrębie murów miejskich stało się ciasne, a otaczające je brzegi zaczęto zabudowywać, a następnie zasypywać ziemią pomiędzy mostami wysuniętymi w głąb wody. W ten sposób między wąskimi alejkami wzdłuż wschodniego brzegu miasta pojawiły się wydłużone bloki, z wyjątkiem obszaru przed jedyną wschodnią bramą miejską - tak zwaną Köpmanporten, która przedłużała Köpmangatan od centralnego placu miasta, Stortorget, poza mury miejskie nad Köpmanbrinken. Pierwotnie targowisko nosiło nazwę Fiskestrand i obejmowało odcinek linii brzegowej ciągnący się na północ aż do obecnej alei Skeppar Karls Gränd.

Od 1413 r. plac był prawdopodobnie flankowany przez dwie wieże obronne, kilka większych budynków ze schodkowymi szczytami i kilka jednopiętrowych. W 1461 roku wspomina się, że kowal Henryk wykuł na placu studnię z wodą, wówczas największą w Sztokholmie. Od tej studni wzięła się nazwa południowej alei, którą można było znaleźć aż do XIX wieku. Na początku lat dwudziestych XV wieku plac zaczął być zabudowywany, co doprowadziło do powstania obecnego bloku Diana, w którym nadal znajduje się studnia.