Khu Bua

Khu Bua to stanowisko archeologiczne położone 12 km na południowy wschód od miasta Ratchaburi w Tajlandii. Pochodzi z VI wieku z czasów kultury Dvaravati i było jednym z głównych miast tego królestwa.

W obrębie prostokątnego terenu o wymiarach ok. 800x2000 m otoczonego murem ziemnym i fosą znaleziono 44 stanowiska archeologiczne w obrębie i poza murem, z których fundamenty Wat Khlong Suwannakhiri są największe i najlepiej zachowane. Wykopaliska prowadzono w latach 1957, 1960 i 1961. Znaleziska - ceramiczne figurki, koła prawa i kamienne tablice - są obecnie eksponowane w Muzeum Narodowym w Ratchaburi i Bangkoku, a także w małym muzeum obok Wat Khlong. Architektura i sztuka należą do indyjskiej dynastii Gupta, która propagowała buddyzm w regionie po tym, jak został on wprowadzony za panowania Aśoki.Znaleziono dowody wskazujące na to, że buddyzm kwitł w Tajlandii przez ponad 1000 lat, z ponad 60 śladami starożytnych miejsc, a większość z nich to miejsca kultu związane z buddyzmem, zarówno w kulcie Theravada, jak i Mahayana. Rzeźby ze stiuku i gliny Używane do dekoracji budynków, takie jak wizerunki Buddy, Bodhisattwy, aniołów, szlachetnych ludzi itp. Znaleziono także. Narzędzia Różne akcesoria, które odzwierciedlają zaawansowany rozwój technologiczny tamtych czasów. Można założyć, że miasto Khu Bua prosperowało w okresie Dvaravati, około 11-16 wieku buddyzmu, a większość znalezionych artefaktów jest obecnie przechowywana w Muzeum Narodowym Ratchaburi. Na stanowisku archeologicznym Khu Bua odkryto stiukowy wizerunek kobiety-muzyka. Odzwierciedla kulturę tamtych czasów

Wat Khlong został zarejestrowany jako miejsce historyczne w 1962 roku.