Wat Thepthidaram, Bangkok

Wat Thepthidaram Worawihan lub popularnie nazywana Wat Thepthidaram to królewska świątynia buddyjska trzeciego stopnia typu Worawihan, położona na obszarze znanym jako Pratu Phi lub oficjalna nazwa Samran Rat, Bangkok, w pobliżu fortu Mahakan i Wat Ratchanadda.

Jest to zabytkowa świątynia, wcześniej nazywała się Wat Phraya Krai Suan Luang, gdyż znajdowała się w Tambon Suan Luang Phraya Krai. Król Nangklao ufundował świątynię w 1836 roku na cześć swojej najstarszej córki, księżniczki Vilas, księżniczki Apsorn Sudathep. Księżniczka była ulubienicą króla. Budowę ukończono w 1839 r. a świątynia otrzymała nową królewską nazwę Wat Thepthidaram. Sama księżniczka Vilas również osobiście przyczyniła się do budowy świątyni.

W świątyni znajduje się wiele przedmiotów i artefaktów z pięknymi wzorami, porcelaną i chińskimi lalkami, ze względu na prosperujący handel między Chinami a Syjamem, a także inne historyczne świątynie, takie jak Wat Pho, Wat Suthat, Wat Ratcha Orasaram. W sali święceń główny wizerunek Buddy, wyrzeźbiony z czystego białego kamienia, jest umieszczony wewnątrz Wetchayan Butsabok, którą król Rama III zaprosił z Wielkiego Pałacu Królewskiego do świątyni, stąd otrzymała ona nazwę Luang Pho Khao.

Następnie w 1971 r. król Bhumibol Adulyadej nadał wizerunkowi Buddy imię Phra Phuttha Thewavilas. Na dachu sali święceń nie ma Chofah Bai Raka, a szczyt jest ozdobiony chińską porcelaną, podobnie jak w Wat Nang Chi czy Wat Champa.

Inną ciekawą atrakcją tej świątyni są 52 wizerunki bhikkhunī w sanktuarium bhikkhunī po lewej stronie sali święceń. Jest to coś innego niż w innych świątyniach.

Wat Thepthidaram został uznany za narodowy zabytek starożytności przez Departament Sztuk Pięknych w 1977 roku.

Co więcej, świątynia była miejscem zamieszkania Sunthorn Phu, królewskiego poety z początków ery Rattanakosin, który przyjął święcenia mnisie. Mieszkanie mnicha jest obecnie otwarte jako Muzeum Sunthorn Phu.

Droga wodna biegnąca z boku świątyni nosi nazwę Khlong Lot Wat Thepthidaram, jest częścią Khlong Lot lub Khlong Khu Mueang Doem, starej fosy miejskiej wokół Wielkiego Pałacu Królewskiego. Jest to punkt, w którym Khlong Lot łączy się ze starą i obecną fosą miejską, rozdzielając się na dwa kanały. Od początku swego istnienia, czyli od czasów panowania króla Phutthayotfa Chulalok, kanał nie miał nazwy. Później, z okazji 200. rocznicy powstania Rattanakosin w 1982 roku, rząd nadał obu kanałom oficjalne nazwy Khlong Lot Ratchanadda i Khlong Lot Wat Ratchabophit. Khlong Lot Wat Thepthidaram jest częścią Khlong Lot Ratchanadda i również płynie nieprzerwanie w kierunku Ratusza w Bangkoku od strony Dinso Road.