Orłosęp

Orłosęp brodaty, znany również jako lammergeier lub ossifrage, to fascynujący i wyjątkowy ptak drapieżny. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Gypaetus i często określany jako sęp Starego Świata. W odróżnieniu od innych ptaków drapieżnych, dieta orłosępa brodatego składa się niemal wyłącznie z kości. Zamieszkuje wysokie górskie urwiska w różnych regionach, w tym w Europie, Afryce, na subkontynencie indyjskim i w Tybecie. Niestety, jego populacja maleje, co prowadzi do klasyfikacji jako gatunek bliski zagrożenia według Czerwonej Księgi IUCN.

Orłosępy brodate można znaleźć w górskich obszarach od Europy po Afrykę i Azję. Preferują klify, urwiska, kaniony i wysokie góry, często zamieszkując na wysokościach powyżej 2000 metrów. Jednym z najbardziej intrygujących aspektów orłosępa brodatego jest jego zachowanie podczas karmienia. Spożywa szpik kostny i posiada niezwykłą umiejętność upuszczania kości z wysokości, aby je rozłupać i dostać się do odżywczego szpiku wewnątrz. Fizycznie ptak łatwo rozpoznać dzięki długiemu, klinowatemu ogonowi i czarnej, brodatopodobnej cechom na podbródku.

Odnośnie do rozmnażania, orłosępy brodate gniazdują samotnie w jaskiniach lub na skalnych półkach. Oboje rodzice uczestniczą w opiece nad młodymi, a pary lęgowe tworzą bliskie więzi. Podjęto udane próby reintrodukcji orłosępa brodatego w Alpach po tym, jak jego liczebność zmalała z powodu działalności człowieka i prześladowań.

Orłosęp brodaty stoi przed wieloma zagrożeniami, takimi jak utrata siedlisk, kolizje z infrastrukturą energetyczną, zmniejszenie dostępności pożywienia, zatrucia i polowania trofeowe. Aby przeciwdziałać tym problemom, wprowadzono działania ochronne, takie jak plany zarządzania bioróżnorodnością i programy edukacyjne mające na celu zwiększenie świadomości.

Nazwa "orłosęp brodaty" podkreśla unikalne cechy i zachowania tego ptaka. Carl Linnaeus po raz pierwszy opisał ten gatunek w 1758 roku, nadając mu nazwę Gypaetus barbatus. Termin "lammergeier" pochodzi z języka niemieckiego i oznacza "sęp jagniąt", co odzwierciedla dawniej panujące przekonanie, że te ptaki polują na jagnięta.