Yeşilova Höyük, Izmir

Yeşilova Höyük to höyük w dzielnicy Bornova w İzmir, w Turcji, i jest najstarszą znaną prehistoryczną osadą ludzką na obszarze İzmiru. Było ono zamieszkiwane nieprzerwanie od około 6500 do 4000 roku p.n.e. a następnie zostało przykryte mułem.

Odkryte w 2003 r. stanowisko było badane od 2005 r. przez zespół pod kierunkiem profesora Zafera Derina z Uniwersytetu Ege. Do 2005 r. rzucono nowe, ważne światło na neolityczno-kalkolitowe fazy rozwoju metropolii İzmir, a w szczególności na region egejski Turcji.

Wywiercony przekrój próbny ujawnił pierwszą warstwę kulturową związaną z późnym okresem rzymskim i wczesnym okresem bizantyjskim, a co ważniejsze, umożliwił rozpoznanie zarysów dwóch kolejnych warstw, datowanych na epoki kalkolitu i neolitu. Pierwsze osadnictwo na tym terenie, na głębokości 4 metrów pod powierzchnią ziemi, rozpoczęło się w neolicie i osiągnęło swój szczyt pod koniec tego samego wieku, a następnie trwało przez okres chalkolitu. Tak więc w Yeşilova Höyük osadnictwo trwało nieprzerwanie przez co najmniej piętnaście stuleci prehistorii. Do chwili obecnej nie odkryto żadnych artefaktów pochodzących z wczesnej epoki brązu, ale po całkowitym porzuceniu osadnictwa część kopca była wykorzystywana jako cmentarzysko. Mieszkania w rejonie kopca zostały wznowione w późnym okresie rzymskim i wczesnym okresie bizantyjskim, ale ich forma była rzadsza, a czas trwania krótszy.

W czerwcu 2010 roku władze dzielnicy Bornova w mieście Izmir zorganizowały krajowy konkurs architektoniczny na centrum dla zwiedzających na terenie wykopalisk. Zwycięzcami konkursu zostali architekci Evren Başbuğ i Umut Başbuğ.