Horomos

Horomos, znany również jako Horomosivank lub Ghoshavank, to opuszczony i zrujnowany średniowieczny ormiański kompleks klasztorny, położony około 15 kilometrów na północny wschód od ruin Ani w dzisiejszej wschodniej Turcji. Ze swoim zbiorem kościołów, kaplic i grobowców, Horomos został opisany jako jeden z najważniejszych duchowych i kulturowych ośrodków religijnych w średniowiecznej Armenii i jeden z największych na całym chrześcijańskim Wschodzie.

Horomos został założony przez grupę mnichów ormiańskich około 931-36 roku, za panowania króla Abasa I Bagratuni. Jana, Minasa i Jerzego, szereg dużych sal, łuk triumfalny oraz różne mniejsze kaplice i mauzolea. Po upadku Ani klasztor nadal funkcjonował, ale wydaje się, że na początku XVII wieku został tymczasowo opuszczony, a następnie ponownie zajęty i wyremontowany w 1685 roku. Klasztor funkcjonował jako klasztor aż do jego ostatecznego opuszczenia pod koniec I wojny światowej.

Po 1965 r. klasztor Horomos został częściowo zniszczony, najprawdopodobniej w ramach prowadzonej przez rząd turecki polityki ludobójstwa kulturowego. Grobowiec króla Aszota III, który przetrwał co najmniej do 1920 r. nie został odnaleziony. Niektóre budynki całkowicie zniknęły, a większość ocalałych murów pozbawiono okładzin. W latach 70. XX w. zawaliła się kopuła kościoła św. Jana zawaliła się w latach 70. Miejsce to leży tuż przy granicy z Armenią, a uzyskanie pozwolenia na zwiedzanie klasztoru jest praktycznie niemożliwe.