Apollonia ad Rhyndacum

Apollonia lub Apollonia-on-the-Rhyndacus było starożytnym miastem w pobliżu rzeki Rhyndacus w północno-zachodniej Anatolii. Strabo umieścił je w Myzji, przez co niektórzy błędnie identyfikują to miejsce jako Uluabat na zachodnim brzegu jeziora Uluabat. Jednak w rzeczywistości chodzi o grobowiec na cyplu na północno-wschodnim brzegu, w pobliżu współczesnego Gölyazı. Pozostałości Apollonii są niewielkie. Do jeziora wpada rzeka Rhyndacus, która wypływa z niego jako głęboka i błotnista rzeka. Jezioro rozciąga się ze wschodu na zachód i jest usiane kilkoma wyspami w północno-wschodniej części, na jednej z nich znajduje się Gölyazı, ale jego rozmiary zmieniają się znacznie w zależności od pory roku.

Wiadomo, że w okresie starożytnym w Anatolii powstało dziewięć miast o nazwie "Apollonia". "Apollonia ad Rhyndacum" to miasto zbudowane na półwyspie i wysepkach sięgających do jeziora zwanego "Apolyont", które w dawnych czasach nosiło nazwę "Artynias" lub "Apolloniatis", położonego na północnym wschodzie Myzji. Nazwa "Apollonia ad Rhyndacum" została wybrana w celu odróżnienia się od innych miast w epoce starożytnej w odniesieniu do strumienia "Rhyndacus " znajdującego się w pobliżu miasta i wypływającego z Aizanoi.

Uważa się, że wysepka znana jako Kız Ada była w starożytności świętym miejscem Apolla. Po wybudowaniu świątyni w imię boga chroniącego miasto, głowa Apolla, kithara, plektron i figura Apolla Sauroctonusa w świątyni były używane od epoki hellenistycznej do późnego okresu Cesarstwa Rzymskiego. Nadal dominowała postać langusty, podczas gdy wyobrażenie głowy Gorgony stopniowo malało. W związku z pojawieniem się w mieście nowych kultów w okresie rzymskim na monetach pojawiały się różne postacie, takie jak Demeter i Tyche.