Artuklu Palace, Diyarbakır

Pałac Artuklu lub Pałac Artukid lub Pałac Artuqid był siedzibą oddziału Diyarbakır dynastii Artuqid, tureckiego Beylik, który rządził wschodnią Anatolią i Al-Jazirą w XII i XIII wieku. Pałac znajdował się w dzisiejszej dzielnicy İçkale, wewnątrz murów miejskich Diyarbakır. Zbudowany za panowania Nasira al-Dina Mahmuda i częściowo odkopany w latach 60. XX wieku, główny korpus pałacu jest dziś nadal zakopany pod kopcem.

Pałac ten był również miejscem, w którym przez 30 lat pracował, podobnie jak jego ojciec, przełomowy muzułmański uczony, wynalazca i inżynier mechanik Al-Dżazari, a także miejscem, inspiracją i kontekstem wielu z tych wynalazków i urządzeń. Otoczone ogrodami, bogate w udogodnienia, a także w elementy dekoracyjne i artystyczne, a także w dziwactwa, być może inspirowane tradycją sięgającą umajjadzkiego pałacu Khirbat al-Mafjar w Jerychu, pałace Artukidów stanowiły wzór dla późniejszych Mameluków. Zachowały się pozostałości pałaców Artukidów w Mardin, Hasankeyf i Palu, ale ten w Diyarbakır jest zwykle nazywany "pałacem" synów Artuka. Na początku panowania osmańskiego pałac był wykorzystywany jako więzienie, aż w końcu popadł w ruinę i stopniowo zniknął pod dzisiejszym kopcem Virantepe.

Częściowe wykopaliska na terenie pałacu zostały przeprowadzone w 1961 roku pod kierunkiem historyka sztuki i archeologa osmańskiego Oktaya Aslanapa. Ważne ruiny znalezione podczas wykopalisk, takie jak część ogrodu pałacowego i wyraźne zarysy systemu architektonicznego łaźni tureckich, nie zostały zachowane i z czasem zanikły. Ślady te zostały również przebadane zewnętrznie przy użyciu technologii komputerowych.