Harbour of Eleutherios, Stambuł

Port Eleutheriosa, pierwotnie znany jako Port Teodozjusza, był jednym z portów starożytnego Konstantynopola, stolicy Cesarstwa Bizantyjskiego, znajdującym się pod współczesną dzielnicą Yenikapi w Stambule w Turcji. Zbudowano go u ujścia cieku wodnego Lycus, który prowadził przez miasto do Propontis.

Port został zbudowany pod koniec IV wieku, za panowania Teodozjusza I, i był głównym punktem handlowym miasta w późnym antyku. Był wykorzystywany aż do XI wieku. Muł z potoku Lycus w końcu całkowicie wypełnił port, a teren ten został później przekształcony na użytek rolniczy ze względu na skutki erozji i osadzania się osadów w górnym biegu rzeki. W czasach osmańskich teren ten został zabudowany.

Port znajdował się na południowej stronie półwyspu, na którym zbudowano miasto, nad brzegiem Morza Marmara. Innymi portami na południowym wybrzeżu miasta były port Julian i mały port przy pałacu Boukoleon. Porty Neorion i Prosphorion znajdowały się na Złotym Rogu, na północnym brzegu półwyspu. Obecnie północny brzeg portu wyznacza ulica Kucuk Langa Cad. której nazwa pochodzi od wcześniejszej greckiej nazwy Vlanga.

W listopadzie 2005 r. robotnicy pracujący przy projekcie budowy tunelu pod Bosforem odkryli zamulone pozostałości portu. Wykopaliska dostarczyły dowodów na istnienie Portus Theodosiacus z IV wieku. Archeolodzy odkryli tam ślady murów miejskich Konstantyna Wielkiego oraz pozostałości ponad 35 bizantyjskich statków z VII-X wieku, w tym kilku bizantyjskich galer, których pozostałości nigdy wcześniej nie znaleziono. Ponadto wykopaliska ujawniły najstarsze dowody osadnictwa w Konstantynopolu - artefakty, w tym amfory, fragmenty ceramiki, muszle, kawałki kości, czaszki końskie i dziewięć czaszek ludzkich znalezionych w worku, datowane są na 6000 lat p.n.e.