Altunizade Mosque, Stambuł

Meczet Altunizade, znany również jako Meczet İsmaila Zühtü Paszy, to XIX-wieczny meczet osmański znajdujący się w Stambule w Turcji.

Meczet znajduje się w dzielnicy Altunizade w dystrykcie Üsküdar w Stambule. Jego budowę zlecił Altunizade İsmail Zühtü Pasha, który jest pochowany w chronionym miejscu na dziedzińcu meczetu. Meczet został zbudowany w 1865 roku. Jest to prawdopodobnie ostatni przykład meczetu o architekturze osmańskiej w anatolijskiej części Stambułu. Początkowo meczet był częścią kompleksu społecznego, w skład którego wchodziły: szkoła dla niemowląt, łaźnia turecka, biuro odmierzania czasu modlitw, fontanna, mieszkania imama, prowadzącego nabożeństwa, muezina, wzywającego na modlitwę, piekarnia i kilka sklepów. Zachowały się jednak tylko niektóre sklepy z kompleksu socjalnego meczetu. Meczet jest dziś w bardzo dobrym stanie.

Meczet został zaprojektowany w stylu barokowego odrodzenia, który można rozpoznać przynajmniej po dużych oknach. Meczety zbudowane w tym stylu są przykładem ostatniego okresu Imperium Osmańskiego. Znajduje się on na małym dziedzińcu z trzema bramami. Nad największą bramą znajduje się inskrypcja. Inna inskrypcja znajduje się na zewnętrznej stronie ściany zwróconej w stronę Kaaby w Mekce. Narteks został zbudowany jako miejsce zadaszone. Do sanktuarium prowadzi troje drzwi w przedsionku, jedne duże i dwoje małych. W ścianie przedsionka znajduje się ozdobny, mały mihrab, czyli nisza przeznaczona do modlitwy w czasie, gdy meczet jest zamknięty. Dwie drewniane klatki schodowe flankujące przedsionek prowadzą do części dla kobiet i muezzinów. Meczet na planie czworokąta został zbudowany z wapiennego kamienia jesionowego. Jego wnętrze jest otynkowane. Ściany sanktuarium są ozdobione ręcznie rzeźbionymi figurami. Meczet ma jedną kopułę, która jest podtrzymywana przez cztery łuki podtrzymywane przez cztery kolumny w narożach meczetu. Wewnętrzna powierzchnia kopuły jest podzielona na 16 stref przez osiem elementów o dwóch wzorach. Środek kopuły jest pomalowany na niebiesko, aby przyciągać uwagę, i zawiera werset z Koranu. Marmurowy minbar jest zaprojektowany w formie szklanki do picia, tak jak w meczecie Hırka-i Şerif. Okna są niezwykłej wielkości i stanowią przykład barokowego stylu architektonicznego. Meczet ma jeden minaret z jednym balkonem. Wznosi się on na czworokątnej podstawie. Iglica minaretu jest wykonana z kamienia, w przeciwieństwie do iglic pokrytych blachą ołowianą, spotykanych w klasycznej osmańskiej architekturze meczetowej. Iglica jest zaprojektowana w formie turbanu wielkiego wezyra. W środkowej części minaretu znajduje się dekoracyjna linia gwiazd. W dolnym rzędzie na ścianach bocznych znajdują się trzy duże okna, a dwa duże okna flankują ścianę mihrabu. W górnym rzędzie również znajdują się po trzy okna z każdej strony, jednak dwa małe okna flankują duże okno pośrodku.