Lake Nar

Jezioro Nar to słonawe jezioro położone na granicy prowincji Aksaray i prowincji Niğde w środkowej Turcji. Jego głębokość wynosi około 21 metrów, a powierzchnia 0,7 kilometra kwadratowego. Niecka jeziora powstała w wyniku działalności wulkanicznej, a w szczególności jest klasyfikowana jako jezioro maarowe. Na tym obszarze nadal występuje aktywność geotermalna, która przyczyniła się do powstania gorących źródeł wokół jeziora. W ostatnich latach wody geotermalne są pompowane do pobliskich hoteli, gdzie można z nich korzystać w gorących kąpielach.

Jezioro Nar jest szczególnie znane ze względu na swoje znaczenie naukowe. Jest domem dla nowo opisanego gatunku mikroskopijnej okrzemki o nazwie Clipeoparvus anatolicus. Wody jeziora Nar ulegają niezwykłym zmianom w zależności od pory roku. W zimie woda w jeziorze jest zimna od góry do dołu. Wiosną, gdy temperatura wzrasta, woda w jeziorze dzieli się na ciepłą górną część i zimną dolną, pozbawioną tlenu. Obfite występowanie glonów planktonowych wczesnym latem zmienia skład chemiczny wody i prowadzi do wytrącania się węglanu wapnia. W rezultacie muł na dnie jeziora składa się z naprzemiennych czarnych i białych warstw reprezentujących różne pory roku. Podobnie jak słoje drzew, tworzą one naturalny zegar geologiczny. Najbardziej znanym innym przykładem jeziora warwowego w Turcji jest jezioro Van.

Zespół brytyjskich, tureckich i francuskich badaczy prowadzi prace nad osadami i wodami jeziora. Od 1997 roku pobiera się próbki wody z jeziora, aby monitorować, jak poziom i skład chemiczny wody zmienia się w zależności od klimatu. W tym okresie w środkowej Turcji panowały bardziej suche warunki, co w jeziorze Nar objawiło się spadkiem poziomu wody i zmianą składu chemicznego jeziora.

Rdzenie osadów pobrane z jeziora Nar zostały datowane poprzez liczenie poszczególnych warstw na tysiące lat wstecz. Analiza laboratoryjna tych rdzeni osadów umożliwiła bardzo szczegółową rekonstrukcję historii klimatu i działalności człowieka. Na przykład analiza pyłków wykazała, że arabskie najazdy na środkową Anatolię w VIII i IX wieku zniszczyły późnoantyczną gospodarkę wiejską Kapadocji opartą na uprawach drzew i zbóż, tzw. fazę okupacji Beyşehir. W 2010 roku pobrano nowe próbki osadów z jeziora, rozciągające się od obecnego dna jeziora na głębokości około 21 metrów do ponad 21 metrów poniżej dna jeziora. Zapis osadów rozciąga się od czasów współczesnych do około 14 000 lat temu, a dzięki analizie zmian w składzie chemicznym osadów możliwe było odtworzenie zmian poziomu jeziora, a tym samym klimatu środkowej Turcji, na przestrzeni czasu. Po okresie suchym w czasie zimnego okresu Młodszej Dryas w północnej Europie nastąpiło gwałtowne przejście do warunków bardziej wilgotnych ~11 700 lat temu. Wilgotny klimat utrzymywał się przez kilka tysięcy lat, a następnie stopniowo stawał się coraz bardziej suchy, osiągając szczyt około 4000-2000 lat temu.