Antigonia, Antiochia

Antigonia, tłumaczona również jako Antigonea i Antigoneia, to hellenistyczne miasto w Imperium Seleucydów, w Syrii, nad Orontesem, założone przez Antygonusa I Monoftalmusa w 307 p.n.e. które miało być stolicą jego imperium; miejsce to znajduje się około 7 km na północny wschód od Antakyi, w prowincji Hatay w Turcji. Po bitwie pod Ipsus w 301 r. p.n.e. w której zginął Antygonus, mieszkańcy Antigonii zostali przeniesieni przez jego zwycięskiego rywala Seleucusa I Nikatora do miasta Antiochia, które Seleucus założył nieco niżej nad rzeką. Diodorus błędnie podaje, że mieszkańcy zostali przeniesieni do Seleucji Pieria. Antigonia istniała jednak nadal i jest wspominana w czasie wojny z Partami po klęsce Krassusa.

W mieście znajdowała się świątynia z czterema filarami, nad nią umieszczono posąg Tyche, a przed nią wysoki ołtarz.