Antiphellus, Kaş

Antiphellus lub Antiphellos było miastem, które pełniło funkcję portu Phellus w Lycji. Leżało na czele zatoki na południowym wybrzeżu. Sir Francis Beaufort, odkrywca tego starożytnego miejsca, nadał współczesną nazwę Vathy zatoce, na której czele stoi Antiphellus.

Pliniusz podaje, że jego starożytna nazwa brzmiała Habessus; zwraca też uwagę na jakość jego gąbek. Strabo błędnie umieszcza Antiphellus wśród miast położonych w głębi lądu.

Tutejsza osada liońska pozostawiła po sobie groby na wzgórzu, wśród których znajduje się sarkofag na wysokiej podstawie z długą inskrypcją w języku "liońskim B", obecnie powszechnie identyfikowanym jako Milyan, język luwijski. Rodzime inskrypcje w języku liońskim datowane są dopiero na IV wiek p.n.e. Jako Antiphellus miejsce to zostało po raz pierwszy odnotowane w greckich inskrypcjach z tego samego wieku. Napis skopiowany przez Sir Charlesa Fellowsa w tym miejscu w 1840 r. zawiera nazwę etniczną ΑΝΤΙΦΕΛΛΕΙΤΟΥ. Dobrze zachowany mały teatr hellenistyczny z widokiem na morze jest kompletny, z wyjątkiem proscenium.

W okresie hellenistycznym Phellos straciło na znaczeniu, a Antiphellus stał się głównym miastem regionu. Na monetach z Antiphellus z okresu cesarstwa rzymskiego widnieje napis Ἀντιφελλειτων. Przed wymuszoną wymianą ludności między Grecją a Turcją w latach 1922-23 miejscowość ta nazywała się Andifili, a w XIX wieku Andiffelo.

Antiphellus, niemal opuszczony do 1828 roku i rozbudowany w następnych dziesięcioleciach, stał się znany w połowie XIX wieku, zarówno uczonym, jak i podróżnikom. Fellows przedstawił stronę z rysunkami okazów zakończeń sarkofagów, frontonów i drzwi grobowców, a plan Antypheliusa znajduje się w książce Thomasa Abla Brimage'a Spratta "Travels in Lycia, Milyas, and the Cibyratis" z 1847 roku.