Red Basilica, Bergama

"Czerwona Bazylika", zwana też różnie Czerwoną Salą i Czerwonym Dziedzińcem, to monumentalna zrujnowana świątynia w starożytnym mieście Pergamon, obecnie Bergama, w zachodniej Turcji. Świątynia została zbudowana w czasach Imperium Rzymskiego, prawdopodobnie w czasach Hadriana i prawdopodobnie na jego polecenie. Jest to jedna z największych rzymskich budowli zachowanych w starożytnym świecie greckim. Uważa się, że świątynia była wykorzystywana do kultu bogów egipskich - szczególnie Izydy i/lub Serapisa, a być może także Ozyrysa, Harpokratesa i innych pomniejszych bogów, którzy mogli być czczeni w dwóch rotundach w kształcie bębna, z których obie są praktycznie nienaruszone, obok głównej świątyni.

Choć sama budowla jest ogromnych rozmiarów, stanowiła tylko część znacznie większego kompleksu sakralnego, otoczonego wysokimi murami, który przyćmił nawet kolosalną Świątynię Jowisza w Baalbek. Cały kompleks został zbudowany bezpośrednio nad rzeką Selinus, co było niezwykłym wyczynem inżynieryjnym, który obejmował budowę ogromnego mostu o szerokości 196 metrów, przepuszczającego rzekę przez dwa kanały pod świątynią. Most Pergamoński stoi do dziś, podtrzymując nowoczesne budynki, a nawet ruch samochodowy. Pod główną świątynią znajduje się szereg tuneli i komór, które łączą ją z bocznymi rotundami i umożliwiają prywatny dostęp do różnych części kompleksu. Wewnątrz, wokół i pod główną świątynią znajdują się różne dreny, kanały wodne i baseny, które mogły być wykorzystywane do symbolicznego odtwarzania wylewów Nilu.

Świątynia została przekształcona przez Rzymian w kościół chrześcijański pod wezwaniem św. Jana, ale następnie została zniszczona. Obecnie można zwiedzać ruiny głównej świątyni i jednej z bocznych rotund, natomiast druga rotunda boczna jest nadal używana jako mały meczet.