Buszbok subsaharyjski

Buszbok pasowy, znany również jako kéwel, to mała do średniej wielkości antylopa występująca w Zachodniej i Środkowej Afryce. Wcześniej zaliczany do buszboka przylądkowego pod ogólną nazwą "buszbok", buszbok pasowy jest obecnie uznawany za odrębny gatunek z własnym unikalnym zasięgiem geograficznym. Jest blisko spokrewniony z nyalą i innymi antylopami tragelafowatymi.

Można go spotkać od Senegalu i południowej Mauretanii, przez region Sahelu, aż na wschód do Etiopii i na południe do Angoli oraz Demokratycznej Republiki Konga. Buszbok pasowy dobrze radzi sobie na zalesionych sawannach, w mozaikach lasów sawannowych, obszarach deszczowych lasów tropikalnych, lasach górskich i regionach półpustynnych, choć unika głębokich lasów tropikalnych.

Ta antylopa jest mniejsza w porównaniu z innymi tragelafowatymi, ma czerwoną lub żółtawo-brązową sierść z charakterystycznymi paskami. Samce i samice wyglądają bardzo podobnie pod względem wzorów i kolorów. Co ciekawe, badania genetyczne wykazały, że niektóre populacje nie pokrywają się z wcześniej opisanymi podgatunkami. Buszbok pasowy został po raz pierwszy opisany przez niemieckiego zoologa Petera Simona Pallasa w 1766 roku, a nazwa "kéwel" pochodzi z języka Wolof, używanego w Senegalu.

Pomimo szerokiego zasięgu, istnieje ograniczona liczba badań dotyczących biologii buszboka pasowego w porównaniu do jego krewnego, buszboka przylądkowego. Większość informacji, które posiadamy, pochodzi z okazów muzealnych i trofeów myśliwskich.