Żeneta tygrysia

Żeneta przylądkowa, znana również jako żeneta wielkoplama południowoafrykańska, to fascynujące stworzenie pochodzące z Południowej Afryki. Klasyfikowana jako "gatunek najmniejszej troski" na Czerwonej Liście IUCN, te zwierzęta są dość powszechne i obecnie nie są zagrożone. Są nocne i uwielbiają przebywać na drzewach, zwłaszcza w lasach w pobliżu strumieni i rzek.

Żenety przylądkowe mają popielatoszare futro ozdobione brązowymi plamami, charakterystyczny czarny pasek biegnący wzdłuż kręgosłupa oraz czarno-biały prążkowany ogon. Co je wyróżnia spośród innych żenet, to krótki grzebień grzbietowy i mniej plam na tylnych nogach.

Można je spotkać od Przylądka Zachodniego do KwaZulu-Natal w Południowej Afryce, na południe od 32°S, aż do granicy z Lesotho. Preferują wilgotne środowiska z bujną roślinnością, zwłaszcza w pobliżu źródeł wody. Żyją samotnie, są aktywne głównie w nocy, a dni spędzają odpoczywając na drzewach. Są zarówno mieszkańcami ziemi, jak i drzew, a ich dieta obejmuje gryzonie, ptaki, owady i rośliny. Do ich ulubionych przysmaków należą afrykańskie szczury vlei, myszy, chrząszcze, koniki polne i nasiona.

Żenety przylądkowe rozmnażają się w ciepłych miesiącach letnich, a ciężarne samice są zazwyczaj widziane od września do listopada. Po okresie ciąży trwającym około 70 dni, samice rodzą mioty składające się z dwóch młodych. Młode żenety otwierają oczy około 10 dnia życia i są odstawiane od matki, gdy mają 2,5 miesiąca.

Te zwierzęta napotykają minimalne zagrożenia, chociaż mogą wystąpić sporadyczne konflikty z rolnikami, gdy polują na drób, co czasem prowadzi do odwetowych zabójstw. Mimo to, żenety przylądkowe nie są formalnie wymienione w wielu bazach danych dotyczących ochrony, ale można je znaleźć w kilku obszarach chronionych w Południowej Afryce. W niewoli mogą żyć do 15 lat, co czyni je dość odpornymi stworzeniami.