Saint Volodymyr Descent, Kijów

Wzniesienie Świętego Wołodymyra to ulica w Kijowie położona między dzielnicami Peczerska i Podole. Rozciąga się od Placu Europejskiego do Placu Pocztowego.

Ulica miejska rozdziela dwa parki miejskie położone na zboczach Góry Świętego Michała.

Ulica zaczęła powstawać w 1711 r. w miejscu tzw. starej drogi peczerskiej, która łączyła Peczersk z Podolem. Jako ulica miejska znana była początkowo jako Chreszczatyj Szos, a później jako Brukowana Uliczka, stając się pierwszą miejską ulicą wybrukowaną kostką brukową. Około 1810 roku stała się ona częścią długiej ulicy Aleksandrowskiej, która ciągnęła się od placu Arsenałowego do placu Kontraktów, a zejście nieoficjalnie nazywano Zjazdem Aleksandrowskim. Po zajęciu Kijowa przez wojska radzieckie w marcu 1919 roku długa ulica została przemianowana na ulicę Rewolucji. Kiedy w 1934 roku Kijów stał się stolicą Ukrainy Radzieckiej, ulicę ponownie przemianowano na Siergieja Kirowa, od nazwiska rosyjskiego urzędnika państwowego Siergieja Kirowa. W czasie okupacji hitlerowskiej ulica ta, podobnie jak współczesna ulica Hruszewskiego, nosiła imię nazistowskiego polityka Fritza Todta.

W czasie II wojny światowej, kiedy Kijów został wyzwolony spod okupacji hitlerowskiej, dawna długa ulica Kirowa została rozdzielona na placu Stalina na ulicę Kirowa i Wzniesienie Wołodymyra, które ciągnęło się od placu Stalina do placu Kontraktów. W 1955 roku ulicę skrócono, a jej część między placem Pocztowym a placem Kontraktów przemianowano na ulicę Żdanowską na cześć sowieckiego urzędnika Andrieja Żdanowa.