St. Vladimir Cathedral, Sewastopol

Katedra św. Włodzimierza to prawosławna cerkiew w Sewastopolu, która została zbudowana po wojnie krymskiej jako pomnik ku czci bohaterów oblężenia Sewastopola.

To właśnie admirał Michaił Łazarew wpadł na pomysł, aby zbudować sobór św. Włodzimierza w Sewastopolu, a nie w Czersonie, jak pierwotnie planowano. W kościele znajdują się groby Łazariewa i trzech jego uczniów - Władimira Korniłow, Władimira Istomina i Pawła Nachimowa - którzy zginęli podczas oblężenia.

Architektura kościoła jest neobizantyjska. Pierwotny projekt został złożony przez Konstantina Thona dla katedry w Chersonezie. Został on przerobiony przez miejscowego architekta Aleksego Awdiejewa. Dolny kościół został poświęcony w 1881 r. górny ukończono 7 lat później.

Budynek wznosi się na wysokość 32,5 metra. Wnętrze wyłożone marmurem zostało ozdobione przez zespół szwajcarskich i włoskich artystów. Na ścianach wyryte są nazwiska bohaterów oblężenia z 1850 roku. Grobowce admirałów zostały zniszczone przez Sowietów w 1931 roku. Kościół uległ dalszym zniszczeniom w czasie II wojny światowej.

Arcybiskup Joachim miał zostać zamęczony przez bolszewików w katedrze św. Włodzimierza w kwietniu 1920 r. przez ukrzyżowanie na królewskich drzwiach ikonostasu. Razem z nim miał zostać zamordowany arcykapłan katedry Aleksy Nazarewski, choć nie wiadomo, kiedy i w jaki sposób zginął. Sewastopol był pod okupacją białych wojsk rosyjskich Wrangla do listopada 1920 r. a ostatnią pewną informacją o Lewickim jest jego wyjazd do miasta w 1918 r.