Ráday-kastély

Zamek Ráday znajduje się w miejscowości Pécel, w okręgu Peszt.

Zamek został zbudowany przez Pála Rádaya, dyplomatę Ferenca Rákóczi II, i jego syna Gedeona Rádaya. Pál Ráday, po nabyciu dóbr Peczu od swojej żony Klary Kajali, zlecił wybudowanie w latach 1722-1730 rezydencji, która jest fundamentem dzisiejszego zamku. W latach 1755-1766 jego syn kazał rozbudować ten budynek do postaci barokowej rezydencji. Cały zamek wraz z budynkami gospodarczymi został ukończony w 1770 roku. Rekonstrukcji dokonał András Mayerhoffer, budowniczy zamku Grassalkovich w Gödöllő, oraz jego syn János. Wspaniałe kamienne rzeźby na fasadzie i kolumnach zostały wykonane przez Antonio Conti w latach 1764-1765. Stolarka i piękne intarsjowane podłogi zostały wykonane przez Andrása Canciniego, stolarza z Bańskiej Bystrzycy, w 1762 roku.

Wybór malowideł ściennych i rozwiązanie malarskie sali bankietowej odzwierciedlają pomysły Gedeona Rádaya. Ściany sali zdobią powiększone czarno-białe akwaforty autorstwa urodzonego w Paryżu grawera i akwaforty Bernarda Picarta oraz Philippa Gunsta, który wybrał akwaforty z kolekcji Rádaya i namalował je na ścianach. Malowidła ścienne, wykonane w 1766 r. na podstawie modeli akwafortowych, przedstawiają Metamorfozy Owidiusza w 15 scenach, pod którymi Gedeon Ráday napisał wersy wierszy i inskrypcje zgodnie z ówczesnymi zasadami pisowni. Sufit zdobi obraz przedstawiający Faetona. Sufit Sali Bankietowej nie został odrestaurowany po tym, jak w 1825 r. został zburzony przez pożar.

Sypialnia królewska wzięła swoją nazwę od tego, że na jej ścianach wisiały 34 portrety osiemnastowiecznych członków dynastii Habsburgów. W pokoju narożnym, zwanym też salonem królewskim, znajdują się alegorie architektury, malarstwa i rzeźby oraz medycyny.

Pokój gościnny, w którym kiedyś mieszkał Kazinczy, znany jest również jako pokój Herkulesa, ponieważ malowidła na ścianach przedstawiają dwanaście scen z życia Herkulesa.

W dniu 30 marca 1825 r. zamek spłonął, zawaliła się kopuła, zniszczeniu uległa część obrazów w sali poniżej oraz kolekcja obrazów. Ze względu na problemy finansowe rodziny, 30 grudnia 1872 r. został wystawiony na publiczną licytację. W tym czasie rodzina Kelecsényi stała się własnością Rafaela Kelecsényi z Kelcsényi i Hrabo. Nowy właściciel nie troszczył się zbytnio o zamek, więc jego stan stale się pogarszał, a oryginalne meble, kolekcja obrazów i medali uległy rozproszeniu. Przez całe życie Gedeon Ráday angażował się w systematyczne wzbogacanie biblioteki rodzinnej oraz promocję węgierskiego życia literackiego i artystycznego. Zgromadził około 12 000 tomów, reprezentujących najwybitniejsze dzieła różnych dyscyplin, klasyczne podstawy i literaturę francuskiego oświecenia. Zgodnie z warunkami jego testamentu biblioteka nie mogła zostać zdemontowana, ale mogła zostać sprzedana jako całość. Dlatego też biblioteka i jej wyposażenie zostały zakupione w 1861 r. przez Okręg Kościoła Reformowanego Kraju Naddunajskiego i zachowane w nienaruszonym stanie jako zbiory chronione. Po II wojnie światowej, na polecenie naczelnego lekarza László Farkasa, został wyremontowany w latach 1953-1956 według planów Antala Thomasa, a następnie do 1997 r. służył jako filia szpitala MÁV. Obecnie zamek jest własnością Skarbu Państwa i trwa renowacja obiektu oraz zabytkowego ogrodu.