Fortín Solano, Park Narodowy San Esteban

Fortín Solano to XVIII-wieczna kolonialna fortyfikacja górująca nad Puerto Cabello w Wenezueli. Wraz z Castillo San Felipe, wcześniejszym fortem zbudowanym na poziomie morza, stanowił część kompleksu fortyfikacji zaprojektowanych w celu ochrony Puerto Cabello i jego ważnego portu przed atakami morskimi. Został zbudowany ok. 1766 roku na polecenie Don José Solano y Bote w imieniu króla Hiszpanii. Uważa się, że jest to ostatnia budowla wojskowa wzniesiona w Wenezueli w epoce kolonialnej.

Fort był centrum kilku znaczących wydarzeń w historii Wenezueli. Hiszpański dowódca Antonio Zuazola został powieszony po tym, jak niespodziewany atak sił Rafaela Urdanety obalił rojalistów, przekazując kontrolę nad fortem patriotom. Pedro Carujo został uwięziony w forcie po próbie zabicia Simóna Bolívara w 1828 roku. W 1962 roku fort stał się twierdzą powstania, któremu przewodziło kilku komendantów miasta.

Został uznany za zabytek narodowy w 1965 roku i znajduje się na terenie Parku Narodowego San Esteban, który został zaprojektowany w 1987 roku.