Andoniedźwiedź okularowy

Niedźwiedź andyjski, znany również jako niedźwiedź okularowy, jest jedynym ocalałym członkiem rodziny niedźwiedzi krótkopyskich zamieszkującym Amerykę Południową. Niestety, z powodu utraty siedlisk, jest obecnie klasyfikowany jako gatunek zagrożony wyginięciem. Jest największym lądowym drapieżnikiem na kontynencie, choć jego dieta jest głównie wegetariańska. Swoją nazwę zawdzięcza charakterystycznym beżowym lub rdzawym plamom wokół twarzy i na klatce piersiowej, które nadają mu unikalny wygląd. Te średniej wielkości niedźwiedzie wykazują wyraźny dymorfizm płciowy, przy czym samce są większe od samic.

Niedźwiedzie okularowe występują głównie w Andach, gdzie zasiedlają różnorodne środowiska, takie jak lasy mgielne, wysokogórskie tereny trawiaste i suche lasy. Są doskonałymi wspinaczami i należą do nielicznych gatunków niedźwiedzi, które spędzają znaczną część czasu na drzewach. Zazwyczaj prowadzą samotniczy tryb życia, ale czasami gromadzą się w małe grupy, gdy pożywienia jest pod dostatkiem.

W przeciwieństwie do innych niedźwiedzi, niedźwiedzie okularowe są w dużej mierze roślinożerne; tylko około 5-7% ich diety stanowi mięso. Żywią się szeroką gamą roślinności, w tym twardymi roślinami, które inne zwierzęta mogą uznać za trudno dostępne. Sporadycznie polują na małe zwierzęta lub nawet na bydło.

Okres godowy niedźwiedzi okularowych może trwać przez cały rok, choć najintensywniejszy jest między kwietniem a czerwcem. Samice zazwyczaj rodzą od jednego do trzech młodych w porze suchej. Młode pozostają z matką przez około rok, zanim zaczną samodzielnie żyć. Niestety, niedźwiedzie okularowe stoją przed poważnymi zagrożeniami, takimi jak kłusownictwo i niszczenie siedlisk, a konflikt z ludźmi stanowi duży problem. Prowadzone są działania ochronne, koncentrujące się na rozszerzaniu obszarów chronionych, badaniach naukowych i monitoringu oraz zaangażowaniu lokalnych społeczności w programy ochrony.

Niedźwiedź okularowy zyskał również popularność w kulturze masowej, przede wszystkim dzięki postaciom takim jak Mis Paddington oraz licznym filmom dokumentalnym o ochronie przyrody. Wiele organizacji poświęca się badaniu i ochronie tych niedźwiedzi, starając się zwiększyć świadomość społeczną i egzekwować przepisy przeciwko kłusownictwu.