Sand

Sand na półwyspie Applecross w Wester Ross, Szkocja, jest stanowiskiem archeologicznym.

Sand to miejsce dużych wykopalisk archeologicznych na wybrzeżu Inner Sound na półwyspie Applecross w zachodniej Szkocji, na północ od miasteczka Applecross.

Niewielka liczba skupisk muszli była znana jako rzadkie ślady osadnictwa mezolitycznego, gdy schronisko skalne i skupisko muszli w Sand, Applecross na wybrzeżu Wester Ross w Szkocji, zostało wybrane do szczegółowych wykopalisk w ramach badań nad skupiskami muszli w obszarze wokół Inner Sound między Skye a stałym lądem.

Projekt Scotland's First Settlers badający związki wczesnych mieszkańców z zachodnim wybrzeżem wybrał ten obszar, na którym znajdowały się znane stanowiska w An Corran w Staffin, Skye, oraz w Redpoint i Shieldaig w Torridon. Badania przeprowadzone przez nich w 1999 i 2000 r. doprowadziły do odnalezienia 104 nieznanych wcześniej stanowisk, głównie jaskiń i schronisk skalnych z 21 "rozrzuconymi kamieniami" i 9 odkrytymi kurhanami muszlowymi. Część z tych stanowisk jest nowsza, ale wykopy badawcze w 4 miejscach znalezionych w Loch a Sguirr na Raasay i Sand w Applecross należą do mezolitu. Wszystko wskazuje na to, że zachowanych stanowisk jest znacznie więcej, niż się spodziewano.

Schronisko skalne Sand na półwyspie Applecross, na północ od samego Applecross, wychodzi na Inner Sound w kierunku zachodnim, w stronę Skye i Raasay. Około 7500 lat p.n.e. pierwsi użytkownicy schroniska skalnego używali poroża i kamienia do wyrobu narzędzi. Oprócz miejscowego kamienia na narzędzia pozyskiwali oni charakterystyczny kamień z wyspy Rùm, 30 km na południe, i Staffin na Skye, 10 km na zachód, co świadczy o tym, że byli w stanie pokonywać otwarte morze.

Stopniowo duża sterta muszli, głównie limpetów, zamieniła się w duży midden. Obfite fragmenty kamiennych "garnków" i skośnie zakończonych narzędzi kostnych wskazują, że skorupiaki były gotowane, a ich zawartość wyławiana. Znaleziono również kości jelenia i ptaków oraz harpun z poroża służący do połowu szerokiej gamy ryb, w tym dorsza, makreli, plamiaka, śledzia i łososia.

Drobne paciorki wykonywano z muszelek, a pigment ochry i szczególny gatunek osełki psiej, który mógł być używany do pozyskiwania purpurowego barwnika, sugerują, że chodziło o dekoracje.