Devil's Grinding Mill, Kirkby Stephen

Diabelski Młyn, czasami znany jako Diabelska Dziura, jest częścią Anielskiej Rury Spustowej, częściowo zawalonego systemu jaskiń na rzece Eden w Anglii, który tworzy dramatyczne wąwozy i naturalne łuki. Znajduje się na południe od Kirkby Stephen, na terenie parku Stenkrith. Woda poruszająca się wraz z jaskiniami i wąwozami wydaje nieustanny ryk. Geologicznie jest to niezwykłe miejsce, ponieważ nie powstało w prawdziwym wapieniu, ale w brockramie, czyli brekcji fragmentów wapienia w piaskowcu.

W 1828 roku odwiedził go pewien podróżnik, który zapamiętał go w następujący sposób : W odległości około trzech czwartych mili na wschód od Kirby Stephen, w Westmoreland, znajduje się most z litej skały, znany pod nazwą Staincroft Bridge lub Stonecroft Bridge, pod którym przepływa mały, ale niezgłębiony strumień. Woda szumi i tryska przez okoliczne skały i przepaście z taką gwałtownością, że zwiedzający niemal ogłuchnie. Trzy lub cztery jardy od mostu znajduje się ogromna przepaść, w której wody "nieustannie szumią", zwana Diabelską Dziurą; tradycja głosi, że dwoje kochanków zostało pochłoniętych przez tę straszliwą przepaść. Okoliczni wieśniacy opowiadają historię o niejakim Deville, kochanku, który z zemsty zanurzył w tych wodach swoją piękną kochankę, a następnie podążył za nią. Nie wiem, jak dalece ta opowieść może być wiarygodna, ale oni twierdzą, że taka jest prawda, i z żalem ubolewają nad tym smutnym wydarzeniem. Wskazują niewielką dziurę w brzegu, w której można usłyszeć, jak wody z furią uderzają o wystające skały. Niektórzy uważają to za odgłosy piekielnych duchów, które zamieszkały w tej ogromnej otchłani, inni zaś upierają się przy swoim zdaniu, że kochanek nazywał się Deville i do dziś nosi jego imię, na pamiątkę tego strasznego czynu. Widziałem i oglądałem to przerażające miejsce, które można sobie raczej wyobrazić niż opisać. Jedna z części wody była kiedyś tak wąska, że pewien dżentelmen założył się, że zdoła ją przepłynąć za pomocą kciuka i małego palca, co mu się udało, ale jego przeciwnik, wstając w nocy, odłupał młotkiem kawałek skały i w ten sposób wygrał zakład. Obecnie szerokość rzeki wynosi od półtorej do dwóch stóp, nie licząc wodospadów i Diabelskiej Dziury. Woda wpada do Edenu w odległości około jednej lub dwóch mil od mostu Staincroft Bridge. Pstrągi są łowione na żyłkę i sieć w dużych ilościach i są tu szczególnie dobre.