Camulodunum, Colchester

Camulodunum, starożytna rzymska nazwa dzisiejszego Colchester w Essex, było ważnym miastem w rzymskiej Brytanii i pierwszą stolicą prowincji. Pierwotnie było to miejsce brytyjsko-celtyckiego oppidum Camulodunon, stolicy plemion Trinovantes, a później Catuvellauni. Po raz pierwszy zostało wymienione z nazwy na monetach wybitych przez wodza Tasciovanusa między 20 a 10 r. p.n.e. Miasto rzymskie powstało jako rzymska baza legionowa zbudowana w latach 40. n.e. na miejscu twierdzy brytyjsko-celtyckiej po jej zdobyciu przez cesarza Klaudiusza. Po zniszczeniu wczesnego miasta podczas rebelii Icenów w 60/61 r. n.e. zostało ono odbudowane, osiągając swój szczyt w II i III wieku. W tym czasie miasto znane było pod oficjalną nazwą Colonia Claudia Victricensis, często skracaną do Colonia Victricensis, oraz jako Camulodunum, która jest zlatynizowaną wersją jego pierwotnej nazwy brytońskiej. W mieście znajdowała się duża świątynia klasycystyczna, dwa teatry, kilka świątyń romańsko-brytyjskich, jedyny znany w Wielkiej Brytanii cyrk rydwanów, pierwsze w Wielkiej Brytanii mury miejskie, kilka dużych cmentarzy oraz ponad 50 znanych mozaik i tesselowanych chodników. W czasach swojej świetności miasto mogło liczyć nawet 30 000 mieszkańców. Dopiero pod koniec XVIII w. historycy zdali sobie sprawę, że fizyczne pozostałości brytyjskie i rzymskie w Colchester to miasto, które w literaturze starożytnej określane jest jako "Camulodunum".