Colne Priory, Earls Colne

Colne Priory at Earls Colne, Essex było przeoratem benedyktyńskim, początkowo zależnym od Abingdon Abbey, Berkshire. Został założony przez Aubreya de Vere I i jego żonę Beatrycze w 1111 roku lub wcześniej. Ich najstarszy syn Geoffrey zmarł w Abingdon około siedem lub osiem lat wcześniej i został tam pochowany. Na łożu śmierci Geoffrey zapisał Abingdon kościół i ziemie w Kensington, Middlesex, a jego rodzice i bracia potwierdzili to nadanie, podobnie jak król Henryk I.

Aubrey i Beatrice bardzo przywiązali się do Abingdon, ale ponieważ mieszkali głównie w Essex, starzejącej się parze trudno było tam podróżować. Ufundowali więc Colne Priory, jedyną celę Abingdon, aby mieć blisko siebie mnichów z tego domu oraz jako rodzinne mauzoleum. Około 1112 r. Aubrey I przeniósł się na emeryturę do opactwa, do którego dołączył jego najmłodszy syn William de Vere; obaj wkrótce potem tam zmarli.

Colne Priory stało się głównym miejscem pochówku hrabiów Oksfordu - do 1703 r. spoczywali tam wszyscy, z wyjątkiem nielicznych. Po kasacie klasztorów w XVI wieku, 22 lipca 1536 roku Korona przyznała opactwo Johnowi de Vere, 15. hrabiemu Oksfordu. Zachowane grobowce w Colne, niektóre z podobiznami, zostały w latach 30. XX w. przeniesione z domu stojącego obecnie na tym terenie do kaplicy św. Istnieje kartuzja z końca XII wieku.

Stosunki między Abingdon i jego przeoratem były czasami sprzeczne, a w XIII wieku Colne Priory stało się niezależnym przeoratem.