Restenneth Priory

Restenneth Priory to dom zakonny kanoników augustiańskich założony przez opactwo Jedburgh, pod patronatem króla Szkocji Malcolma IV, w 1153 roku. Chociaż nie ma zbyt wielu dowodów literackich, dowody archeologiczne wskazują na to, że klasztor w Restenneth istniał od bardzo wczesnych czasów. Istnieją również przypuszczenia, że Restenneth mógł być piktyjskim kościołem pod wezwaniem św. Piotra, zbudowanym w 710 roku dla Nechtána mac Der Ilei, króla Piktów.

Augustian Restenneth był zawsze niewielkim przeorem i bardzo zależnym od swej macierzystej siedziby w Jedburghu. W 1501 roku było tu tylko dwóch kanoników, a roczny dochód wynosił 120 funtów. W tym samym roku próbowano włączyć je do Kaplicy Królewskiej, ale nie udało się to i król Szkocji Jakub IV zasugerował włączenie go do arcybiskupstwa St Andrews. To również najwyraźniej nie doszło do skutku, gdyż nadal istnieją wzmianki o przeorach. W 1606 r. klasztor został jednak przekształcony w lordostwo świeckie dla Thomasa Erskine'a, wicehrabiego Fentoun. Po reformacji właścicielem Restenneth był między innymi George Dempster of Dunnichen, który wybrał część chóru na miejsce pochówku dla swojej rodziny. Około 1327 roku w przeoracie pochowany został także John Bruce, najmłodszy syn Roberta I, króla Szkotów, i jego drugiej żony Elżbiety de Burgh, która była bratem bliźniakiem Dawida II Szkockiego.

Wykopalisk dokonali w 1883 roku William Galloway i dr John Stuart.

Obecnie w ruinach znajduje się wszystko oprócz wieży, która jest zabytkiem wpisanym do rejestru zabytków.

Dla turystów Restenneth Priory znajduje się tuż obok średniej wielkości miasta Forfar. Ma wspólną drogę dojazdową z Archiwum Angus. Z najbliższego parkingu do klasztoru prowadzi krótka ścieżka. Na terenie klasztoru nie widać miasta ani pobliskich dróg, więc jedyne, co można zobaczyć, to pola i średniowieczną architekturę.