Museum of British Surfing, Braunton

Muzeum Surfingu Brytyjskiego w Braunton, w angielskim hrabstwie Devon, zawiera eksponaty związane z historią surfingu w Wielkiej Brytanii.

Zostało założone przez dziennikarza ITV News i historyka surfingu Pete'a Robinsona w 2003 r. jako organizacja non-profit "The Surfing Museum", początkowo jako internetowe źródło wiedzy o dziedzictwie surfingu w Wielkiej Brytanii. Pierwsza publiczna wystawa "British Surfing History" została otwarta 6 kwietnia 2004 r. w dzielnicy rybackiej Brighton, przy wsparciu miejscowych surferów, ich rodzin i przyjaciół. Projekt został sfinansowany przez założyciela, a także dzięki początkowej darowiźnie rodziny zmarłego wicehrabiego Teda Deerhursta oraz stałemu sponsoringowi ze strony firmy surfingowej Oxbow - prezentowano na niej osobistą kolekcję pamiątek po brytyjskim surfingu. Za pośrednictwem Touring Exhibitions Group dwie główne wystawy: "Exhibition of British Surfing History" i "An Art History of British Surfing" były prezentowane w Wielkiej Brytanii w latach 2004-2011.

Wczesne wystawy obejmowały wypożyczenie historycznej drewnianej deski surfingowej, należącej do hawajskiej rodziny królewskiej, wysokiego wodza Abnera Paki, która pochodzi z czasów kapitana Jamesa Cooka. Jamesa Cooka. Po raz pierwszy była ona wystawiana poza rodzinnymi Hawajami. Deska została wypożyczona przez Bishop Museum w Honolulu i wystawiona w Muzeum Urodzin Kapitana Cooka w Marton koło Middlesbrough w północno-wschodniej Anglii. Wystawę odwiedził również hawajski ambasador kulturalny Tom Pohaku Stone, który przeprowadził publiczne kształtowanie tradycyjnej deski surfingowej "olo", którą podarował muzeum Cooka.

Muzeum surfingu nadal utrzymuje ruchomą ekspozycję, która podróżuje do miejsc, gdzie uprawia się surfing w całym kraju. Projekt historii mówionej "The First Wave", w ramach którego zebrano wspomnienia pierwszych brytyjskich surferów, otrzymał dofinansowanie z Heritage Lottery Fund.

W 2010 roku muzeum otrzymało status zarejestrowanej organizacji charytatywnej i zmieniło nazwę na Museum of British Surfing. Jego stała siedziba w Braunton, w pobliżu wybrzeża North Devon, została otwarta 6 kwietnia 2012 r. w dawnej szopie towarowej dawnej stacji kolejowej Braunton na linii Ilfracombe Branch Line. Na otwarcie muzeum przyznano kilka dotacji, w szczególności z programu Leader 4, North Devon Coast Areas of Outstanding Natural Beauty, North Devon Council Section 106 - oraz z innych lokalnych samorządów i organizacji charytatywnych na zagospodarowanie "The Yard" i otaczającego go terenu, w tym na zarządzanie lokalnym skateparkiem. Muzeum otrzymało nagrodę Collections Trust za "kolekcje o ograniczonym budżecie" w wyniku zaangażowania muzeum w działania na rzecz uzyskania statusu neutralnego pod względem emisji dwutlenku węgla.

Założyciel muzeum, Pete Robinson, przekazał "jako dar dla surfingu w Wielkiej Brytanii" swoją kolekcję desek i pamiątek surfingowych, aby rozpocząć działalność muzeum. Odszedł z projektu w 2015 roku.

Muzeum jest prowadzone od 2015 r. na zasadzie wolontariatu przez radę powierniczą, w skład której wchodzą Kevin Cook, Charlie Spurr, Ian Watson i Christian Dormer. W lutym 2019 r. muzeum otrzymało akredytację Arts Council England.

W kolekcji znajduje się ponad 200 różnych wzorów i kształtów brytyjskich desek surfingowych, wiele z nich jest misternie zdobionych. Niektóre z najwcześniejszych desek, znane jako pokrywy trumienne, zostały wykonane przez przedsiębiorców pogrzebowych z południowego zachodu i były używane w latach 20. i 30. ubiegłego wieku. Znajdują się tu również filmy i zdjęcia, w tym historia Agathy Christie z Devonu z deską surfingową w Waikiki. Jest też zdjęcie króla Edwarda VIII, który jako książę Walii również surfował na Waikiki, co ilustruje arystokratyczny charakter tego sportu w pierwszej połowie XX wieku. Ostatnia wystawa dotyczy pioniera edukacji rolniczej Johna Wrightsona, który podobno jako pierwszy człowiek w Wielkiej Brytanii surfował, kiedy to pod kierunkiem dwóch hawajskich książąt Davida Kawānanakoa i Jonaha Kūhiō Kalanianaʻole'a wsiadł na deskę w Bridlington w 1890 r.