Lingerbay, Lewis and Harris

Lingarabay to mała nadmorska osada na wyspie Harris, na Hebrydach Zewnętrznych w Szkocji. Znajduje się ona na skalistym wschodnim wybrzeżu wyspy South Harris, około 2 mile na północny wschód od Rodel.

Był on przedmiotem jednej z najdłuższych kontrowersji w tym regionie. Pierwotny wniosek o pozwolenie na budowę "super kamieniołomu", złożony w 1991 r. zakładał wydobycie 600 mln ton skał anortozytowych przez okres 60 lat z Roineabhal, odizolowanego obszaru w południowej części Harris na Wyspach Zachodnich.

Propozycja ta wywołała liczne sprzeciwy i doprowadziła do utworzenia organizacji o nazwie Link Quarry Group. Grupa ta była zaniepokojona lokalizacją kamieniołomu na wyznaczonym Narodowym Obszarze Krajobrazowym, wątpliwościami dotyczącymi zrównoważonego wydobycia ogromnych ilości skał do budowy autostrad, potencjalnym zanieczyszczeniem morza spowodowanym wzmożonym ruchem statków oraz wpływem na bioróżnorodność tego obszaru, w tym na parę orłów przednich.

W związku z podniesionymi wątpliwościami rząd szkocki przeprowadził w Stornoway lokalne dochodzenie publiczne, które trwało 9 miesięcy, od października 1994 roku do czerwca 1995 roku. Następnie minęły kolejne cztery lata, zanim zalecenia z dochodzenia zostały uzupełnione i przedstawione rządowi szkockiemu. Ostatecznie w listopadzie 2000 roku Sam Galbraith, Minister Środowiska, Sportu i Kultury, odrzucił wniosek.

W 2001 roku przeprowadzono drugie dochodzenie w sprawie ważności prawnej zezwolenia wydanego rzekomo w 1965 roku. Szkoccy Ministrowie zdecydowali, że zgoda została udzielona na mały kamieniołom, a nie na duży obszar, o który ubiegają się skarżący. Skarżący złożyli odwołanie do Court of Session, argumentując, że nie należy ponownie rozpatrywać wniosku z 1991 r. do czasu rozstrzygnięcia tego odwołania. W styczniu 2004 r. Szkocka Rada Ministrów podtrzymała decyzję, że zezwolenie z 1965 r. dotyczy niewielkiego obszaru działalności kamieniołomu.

W kwietniu 2004 r. firma Lafarge postanowiła wycofać wniosek z 1991 r. i ogłosiła, że zamierza zrezygnować ze swoich propozycji dotyczących tego terenu.

Podobnie jak w przypadku kilku innych kontrowersji środowiskowych w Szkocji, w sprawie Ròineabhal po obu stronach spierały się strony niezamieszkałe w tym kraju.