Narodowy Rezerwat Przyrody Barnack Hills & Holes, Peterborough

Barnack Hills & Holes to biologiczny Obszar Specjalnego Zainteresowania Naukowego o powierzchni 23,3 ha w Barnack w Cambridgeshire. Jest to również narodowy rezerwat przyrody. W 2002 roku został wyznaczony jako Specjalny Obszar Ochrony, w celu ochrony murawy bogatej w orchidee, jako część sieci Natura 2000 obejmującej tereny w całej Unii Europejskiej.

Powstałe na gruzach średniowiecznego kamieniołomu Hills and Holes to jedno z najważniejszych miejsc dzikiej przyrody w Wielkiej Brytanii. Trawiaste zbocza o powierzchni zaledwie 50 akrów są domem dla mnóstwa dzikich kwiatów. Ten rodzaj łąk jest obecnie zbyt rzadki; znajduje się tu połowa zachowanych wapiennych muraw w Cambridgeshire. W 2002 roku został wyznaczony jako Specjalny Obszar Ochrony, aby chronić bogate w orchidee łąki w ramach sieci Natura 2000 obejmującej tereny w całej Unii Europejskiej.

Unikalny krajobraz hummocky powstał w wyniku wydobycia wapienia. Kamień ten, znany czasem jako Barnack Rag, był cennym kamieniem budowlanym, po raz pierwszy wykorzystanym przez Rzymian ponad 1500 lat temu. Najbardziej znany jest kamień z Barnack, który został użyty do budowy katedr w Peterborough i Ely. Do roku 1500 wszystkie użyteczne kamienie zostały jednak usunięte, a nagie hałdy wapiennego gruzu stopniowo pokryły się bogatym dywanem dzikich kwiatów, który można podziwiać dzisiaj. Wapień powstał w czasach jurajskich. Powstał on ze szczątków miliardów maleńkich stworzeń morskich, które żyły w ciepłym, płytkim morzu pokrywającym ten obszar 150 milionów lat temu.

Bogata flora Barnack sprzyja rozwojowi wielu gatunków fauny i flory, zwłaszcza owadów, i występuje tu wiele gatunków rzadkich w skali kraju. Wapienne murawy są tradycyjnie wypasane przez owce, a w Barnack jesienią wypas prowadzi do 300 owiec. Usuwają one letnie odrosty i nagromadzone liście, źdźbła i kępy traw, które w przeciwnym razie obumarłyby, tworząc na ziemi martwą warstwę, czyli ściółkę. Bez wypasu nagromadzenie grubych traw i ściółki szybko zadusiłoby rzadsze rośliny wapieniolubne.