Fort Tourgis, Alderney

Fort Tourgis to rozległa fortyfikacja w Alderney, na północny zachód od St Anne, stanowiąca część fortyfikacji Alderney.

Fort Tourgis, ukończony w 1855 roku, został zaprojektowany tak, by mógł pomieścić 346 ludzi i początkowo miał być największym z wiktoriańskich fortów Alderney. Zaprojektowano go również z myślą o zamontowaniu 33 ciężkich armat w pięciu bateriach oraz czterech 13-calowych moździerzy. Fort Albert, którego budowę rozpoczęto rok później, w 1856 roku, miał stać się największym i najsilniej uzbrojonym fortem na wyspie, ale nawet dziś Tourgis pozostaje imponującą budowlą.

Wiktoriańskie forty na Alderney zostały zaprojektowane do obrony wyspy i jej portu, który miał pomieścić flotę brytyjską w odpowiedzi na francuską potęgę morską w Kanale La Manche. Od 1860 roku postęp w dziedzinie uzbrojenia, a zwłaszcza rozwój broni strzeleckiej i konstrukcji okrętów żelaznych, sprawił, że 18 fortów i baterii na wyspie oraz nowy port stały się coraz bardziej przestarzałe. Jednak kilka fortów, w tym Tourgis, zostało później uzbrojonych w nowocześniejsze działa. W 1886 roku obrona wyspy składała się ze 124 dział, moździerzy i haubic; w 1893 roku uzbrojone były tylko Fort Albert i Roselle Battery, a Fort Grosnez miał dwa działa ćwiczebne obsadzone przez milicję Alderney. Do 1908 roku wyspy bronił tylko Fort Albert z dwoma nowo zainstalowanymi działami sześciocalowymi oraz Bateria Roselle z dwoma działami 12-funtowymi QF.

Od lipca 1940 roku, po zajęciu Alderney i innych Wysp Normandzkich przez Niemców, obrona miała na celu zarówno ochronę szlaku morskiego z Cherbourga do St. Malo, jak i odparcie potencjalnego brytyjskiego ataku w celu odzyskania jedynej części Wysp Brytyjskich okupowanej przez Niemcy. Fort Tourgis został przekształcony w Stutzpunkt Türkenburg, czyli Zamek Turek. Fort Tourgis posiadał Cytadelę, w której znajdował się blok koszarowy, główny magazyn i inne obiekty, a także dwie małe baterie dział, jedną skierowaną na zachód i jedną na wschód w Redanie - patrz plan. Główne uzbrojenie fortu znajdowało się w trzech głównych bateriach skierowanych w stronę morza. Baterie oddzielone są od siebie i od Cytadeli rowami i mostami zwodzonymi.

Po szeroko zakrojonych pracach porządkowych i konserwatorskich, koordynowanych w ramach projektu Living Islands, z udziałem wolontariuszy wspieranych przez Departament Robót Państwowych, część północnych murów obronnych fortu Tourgis jest obecnie dostępna dla zwiedzających. Bateria Cambridge jest doskonałym przykładem tego, jak oryginalne wiktoriańskie fortyfikacje zostały zaadaptowane przez siły niemieckie w czasie II wojny światowej, kiedy Alderney stało się jednym z najsilniej ufortyfikowanych odcinków hitlerowskiego Wału Atlantyckiego.