Dundas Aqueduct, Bath

Akwedukt Dundas przeprowadza kanał Kennet and Avon przez rzekę Avon oraz linię kolejową Wessex Main Line z Bath do Westbury. Akwedukt znajduje się w pobliżu Monkton Combe, Somerset, około 2+1⁄2 mili na południowy wschód od miasta Bath.

Został zaprojektowany przez Johna Rennie i głównego inżyniera Johna Thomasa w latach 1797-1801, a ukończony w 1805 roku. Wykonawcą został James McIlquham. Nazwa akweduktu pochodzi od nazwiska Charlesa Dundasa, pierwszego prezesa Kennet and Avon Canal Company. Akwedukt ma długość 150 jardów i trzy łuki zbudowane z Bath Stone, z doryckimi pilastrami i balustradami na każdym końcu. Centralny łuk półokrągły ma rozpiętość 19,5 m; dwa owalne łuki boczne mają rozpiętość 6,1 m.

Kanał przecina z powrotem Avon i linię kolejową na kolejnym akwedukcie w Avoncliff. Ta zmiana kierunku na prawy brzeg Avonu pozwala uniknąć stromych brzegów doliny rzeki w Limpley Stoke oraz konieczności przeprawy przez potok Midford i rzekę Frome.

Jest to budynek wpisany na listę zabytków klasy I i był pierwszą budowlą kanałową, która w 1951 r. została uznana za zabytek wpisany do rejestru zabytków.

W ciągu wielu lat pojawiły się przecieki i w 1954 r. akwedukt został zamknięty. Przez pewien czas, w latach 60. i 70. XX wieku, kanał był suchy i można było spacerować wzdłuż koryta po obu stronach rzeki, a także przez sam akwedukt. Akwedukt został wyłożony polietylenem i betonem, a następnie odrestaurowany i ponownie otwarty w 1984 roku. Zadbano o to, by nie naruszyć kolonii nietoperzy żyjących pod akweduktem.

Akwedukt stanowi również połączenie między kanałem Kennet and Avon a w dużej mierze nieczynnym kanałem Somerset Coal. Krótki odcinek Kanału Somerset Coal, który nadal jest w wodzie, tworzy Brassknocker Basin, gdzie cumują łodzie, można wypożyczyć rowery i jest kawiarnia. Znajduje się on obok Dundas Wharf, gdzie nadal stoją mały domek poboru opłat, magazyn i dźwig. Odcinek rzeki poniżej i powyżej akweduktu jest wykorzystywany przez Monkton Combe School Boat Club do sześciu dni w tygodniu, co najmniej od lat sześćdziesiątych XX wieku. Na przeciwległym końcu akweduktu zbudowano nabrzeże obsługujące kamieniołomy Conkwell.

W latach 2002-2004 przeprowadzono dalszą renowację, w ramach której zastąpiono cegły inżynieryjne używane przez GWR kamieniem Bath Stone, aby dopasować je do oryginalnych prac.

W 2015 roku obniżono torowisko pod akweduktem, aby w przyszłości umożliwić wykorzystanie tej trasy jako objazdowej dla pociągów towarowych. Network Rail opublikowała film poklatkowy z tych prac.