Uriconian, Telford

Skały Uriconian to skały wulkaniczne występujące w części hrabstwa Shropshire w Wielkiej Brytanii. Nazwa odnosi się do Uriconio, łacińskiej nazwy wzgórza z epoki żelaza, znajdującego się na szczycie Wrekin, wzgórza zbudowanego ze skał Uriconian.

Skały Uriconian w Shropshire uważane są za potencjalnie związane z supergrupą Longmyndian w Stretton Hills, Shropshire, United Kingdom. Obecne profilowanie geologiczne terranów sugeruje, że skały urykońskie są wieku prekambryjskiego. Skały Uriconian wychodzą na południowy wschód od obszaru Long Mynd w systemie walijskich uskoków granicznych i poza uskokiem Church Stretton, który przebiega przez ten obszar z północnego wschodu na południowy zachód. Wzgórza Stretton składają się głównie z arenaceuszowych pokładów przypisanych do supergrupy longmyndyjskiej. Skały longmyndyjskie to grupa osadów wulkanicznych i bentonitowych o grubości ok. 6 km. Od dawna uważa się, że skały z Uriconianu są starsze od Longmyndianu i wychodzą na południowy wschód od Longmyndianu w obrębie linii o kierunku północno-wschodnim i południowo-zachodnim, co sugeruje wpływ podłoża na strukturę regionalną.

Skały Uriconian wychodzą na obszarach od Wellington w Shropshire do Primrose Hill po południowo-zachodniej stronie Wrekin, na wschód od Caer Caradoc i w Craven Arms Inlier. Warstwy te występują głównie jako uskoki w obrębie rozłamów głównego systemu uskoków Church Stretton oraz na południowy wschód od niego.

Skały Uriconian obejmują zarówno średnio kwaśne, jak i zasadowe zestawy wulkaniczne, które odzwierciedlają w dużej mierze wewnątrzpłytowe pochodzenie kompleksu, choć zidentyfikowano pewne ślady subdukcji. Dalsze prace pozwalają przypuszczać, że miejsca występowania tego rodzaju wulkanizmu są związane z wulkanicznością basenów marginalnych, na którą wpływ miało napięcie poprzeczne wywołane subdukcją skośną.

Osady neoproterozoiczne zostały zdeponowane na Avalonii w różnych uskokowych basenach i składają się głównie z osadów wulkanicznych i krzemionkowych.