Grade I listed churches in Greater Manchester, Ashton-under-Lyne

Greater Manchester to hrabstwo metropolitalne w północno-zachodniej Anglii. Został utworzony na mocy ustawy o samorządzie lokalnym z 1972 roku i składa się z gmin miejskich Bolton, Bury, Oldham, Rochdale, Stockport, Tameside, Trafford, Wigan oraz miast Manchester i Salford. Jest to kompletna lista kościołów klasy I znajdujących się na terenie hrabstwa metropolitalnego, wpisanych na Listę Dziedzictwa Narodowego Anglii. Budynki są wpisywane na listę przez Sekretarza Stanu ds. Kultury, Mediów i Sportu na podstawie rekomendacji English Heritage. Budynki wpisane na listę klasy I są określane jako "o wyjątkowym znaczeniu, czasami uważane za ważne w skali międzynarodowej"; tylko 2,5% budynków wpisanych na listę jest zaliczanych do tej klasy.

Kościoły chrześcijańskie istniały w Greater Manchester od czasów anglosaskich, ale w kościołach wpisanych na listę nie zachowały się żadne znaczące elementy saksońskie, a jedyny materiał normański można znaleźć w St Leonard, Middleton. Kościoły znajdujące się na tej liście dzielą się na dwie główne grupy: te pochodzące głównie z okresu średniowiecza, które są w stylu gotyckim, oraz kościoły zbudowane w XIX i XX wieku, głównie w stylu gotyckiego odrodzenia, przy czym tylko kilka kościołów powstało w okresie międzywojennym. Gotyckie kościoły z okresu średniowiecza to m.in. katedra w Manchesterze, St Mary, Radcliffe i St Werburgh Old Church, Warburton. Kościoły z XIX wieku to jedne z najwspanialszych dzieł czołowych architektów tego okresu: George'a Gilberta Scotta, Alfreda Waterhouse'a, George'a Fredericka Bodleya i Charlesa Barry'ego. Pomiędzy tymi okresami wybudowano neoklasyczny kościół St Ann w Manchesterze. Wszystkie powyższe przykłady to kościoły anglikańskie. Na liście znajdują się dwa kościoły rzymskokatolickie: Holy Name of Jesus Josepha A. Hansoma, Manchester, i All Saints E. W. Pugina, Urmston, oraz jeden kościół zbudowany dla chrześcijańskich scjentystów - Edgar Wood Centre.

Greater Manchester to głównie obszar miejski i jeden z najgęściej zaludnionych regionów w Europie. W drugiej połowie XVIII wieku rewolucja przemysłowa odegrała ważną rolę we wzroście i rozwoju Manchesteru i jego okolic, a przemysł nadal stanowi główną część gospodarki regionu. Zachowało się niewiele budynków sprzed rewolucji przemysłowej, ale wiele z XIX i XX wieku. Skała macierzysta składa się głównie z piaskowców karbońskich, w tym z piaskowca młyńskiego, który jest głównym źródłem materiału budowlanego dla kościołów w regionie. Złoża powierzchniowe to glina zwałowa, która jest materiałem do wyrobu cegieł.