Seven Eyes, Ruthin

Seven Eyes to budynek z XVI wieku, wpisany na listę zabytków Grade II*, znajdujący się w miejscowości Ruthin w hrabstwie Denbighshire w Walii. Został wpisany na listę przez Cadw. Nieruchomość została nabyta w 1595 roku przez Sir Hugh Myddletona, który zapewnił Londynowi pierwsze dostawy świeżej wody, a w połowie XVII wieku przebudowana przez Sir Richarda Clougha, w podobny sposób jak jego Bachegraig hall.

Budynek z wielopołaciowym dachem krytym dachówką, znany również jako "Oczy Ruthin" ze względu na siedem lukarn, pierwotnie miał konstrukcję drewnianą, ale pod koniec XVIII wieku został zastąpiony cegłą. Holenderski, długi, stromy dach jest dziełem Sir Richarda Clougha, elżbietańskiego kupca. Posiada cztery poziomy lukarn, każda na innej elewacji, znane lokalnie jako siedem oczu Ruthin.

Wnętrze budynku wyróżnia się trzema poziomami lukarn umieszczonych w krytym dachówką dachu oraz kratownicą spere, która jest dobrze widoczna na piętrze.

Dokładne datowanie domu nie jest znane, pewne jest natomiast, że jego rdzeń stanowił średniowieczny typ domu halowego, który obecnie trudno rozpoznać ze względu na liczne przebudowy, jakie miały miejsce. W jednym z pomieszczeń znajduje się fresk z datą 1657 i herbem Langfordów. Langfordowie zostali sprowadzeni do Ruthin przez de Greys w XV wieku i służyli jako konstable zamku Ruthin. Mówi się, że w 1595 roku posiadłość nabył Sir Hugh Myddleton. Sir Hugh praktycznie zbankrutował, dostarczając Londynowi pierwszą słodką wodę. Pochodził z rodziny Denbigh i był dobroczyńcą Denbigh. W 1622 roku został baronetem jako Sir Hugh Myddleton z Ruthin, obywatel i złotnik Londynu.