Maen Llia, Brecon

Maen Llia to stojący kamień, który znajduje się na wrzosowisku o numerze geodezyjnym SN924192 w Parku Narodowym Brecon Beacons w Powys, w Walii.

Kamień, który jest dużym fragmentem zlepieńca wewnątrzformacyjnego ze starszego czerwonego piaskowca, ma wymiary 3,7 m wysokości, 2,8 m szerokości i 0,6 m szerokości. Ma on kształt zbliżony do rombu i jest częściowo porośnięty mchem. Jego wiek i pierwotne przeznaczenie nie są znane, choć uważa się, że pochodzi z epoki brązu. Jest to popularna atrakcja turystyczna, leżąca zaledwie 30 jardów od drogi biegnącej na północ od wioski Ystradfellte w Kraju Wodospadów w kierunku wioski Heol Senni i Brecon, miasta hrabstwa Brecknockshire.

W odległości 200 m na południowy zachód znajduje się niski, pokryty wrzosami henge. Inny ważny stojący kamień, Maen Madoc, leży tuż przy starej rzymskiej drodze znanej jako Sarn Helen, około 2 mile na południe. Podczas gdy ten ostatni kamień nosi czytelne napisy, na Maen Llia nie widać żadnego, choć w połowie XX wieku donoszono, że niektóre słabe napisy są nadal widoczne.

Legenda głosi, że kamień od czasu do czasu schodzi do rzeki Afon Llia, aby się napić. Wydaje się, że ta opowieść jest prawdopodobnie aluzją do faktu, że jego cień jest rzucany przez wrzosowisko aż do rzeki, gdy słońce jest nisko na wieczornym niebie.

Kamień jest zabytkiem wpisanym do rejestru zabytków.