Canongate, Edynburg

The Canongate to ulica i związana z nią dzielnica w centrum Edynburga, stolicy Szkocji. Ulica stanowi główną wschodnią część Royal Mile, a dzielnica jest główną wschodnią częścią Starego Miasta w Edynburgu. Początki dzielnicy sięgają roku 1143, kiedy to Dawid I Szkocki, na mocy Wielkiej Karty Opactwa Holyrood, upoważnił opactwo do założenia odrębnego od Edynburga miasta pomiędzy opactwem a Edynburgiem. Powstały w ten sposób Canongate był kontrolowany przez opactwo aż do czasów szkockiej reformacji, kiedy to przeszedł pod kontrolę świecką. W 1636 roku sąsiednie miasto Edynburg wykupiło feudalne zwierzchnictwo nad Canongate, które jednak pozostało półautonomicznym burgiem, zarządzanym przez komorników wybieranych przez edynburskich magistratów, aż do czasu jego formalnego włączenia do miasta w 1856 roku.

Nazwa miasta pochodzi od trasy, którą kanonicy z opactwa Holyrood podążali do Edynburga - canons' way lub canons' gait, od szkockiego słowa gait oznaczającego "drogę". W czasach nowożytnych wschodni kraniec miasta jest czasem określany jako część dzielnicy Holyrood.

W Canongate znajduje się kilka zabytkowych budynków, w tym Queensberry House, obecnie włączony do kompleksu budynków Parlamentu Szkockiego, Huntly House, Canongate Tolbooth oraz Canongate Kirk, otwarty w 1691 roku w miejsce Holyrood Abbey jako kościół parafialny Canongate. W kościele tym nadal odbywają się niedzielne nabożeństwa, a także koncerty w dni powszednie.