Thorpe Hall, Peterborough

Thorpe Hall w Longthorpe w mieście Peterborough w hrabstwie Cambridgeshire to zabytkowy budynek klasy I, zbudowany przez Petera Millsa w latach 1653-1656 dla Lorda Chief Justice, Olivera St Johna. Dom jest wyjątkowy, ponieważ jest jedną z niewielu rezydencji zbudowanych w okresie Commonwealthu. Po okresie, w którym pełnił funkcję szpitala, obecnie jest wykorzystywany jako hospicjum Sue Ryder Care.

Podczas wojny domowej w 1643 roku żołnierze parlamentu byli w Peterborough i splądrowali katedrę. Parlament pozbył się własności kościelnej, aby zebrać pieniądze na potrzeby armii i marynarki, a parlamentarzysta Oliver St John kupił dzierżawę posiadłości Longthorpe i zbudował Thorpe Hall. W 1654 roku pisarz John Evelyn opisał go jako "okazałe miejsce.. zbudowane z ruin pałacu biskupiego i krużganków".

Elewacja północna i południowa są identyczne, trzy lukarny, okienka pod frontonami, środkowa półokrągła. Dach pokryty łupkiem kamiennym, zwieńczony modylionami. Na parterze i na górze znajduje się siedem okien z gładkimi kamiennymi obramowaniami. Ganek z toskańskimi kolumnami podtrzymuje balkon. Okno balkonowe na pierwszym piętrze ma segmentowy fronton i łopatkowy architraw. Okna drugiego i szóstego przęsła mają fronty, pozostałe mają fryzy i profilowane gzymsy. Wysokość pierwszego piętra wyznacza opaska. Na parterze znajduje się osiem stopni z balustradą podtrzymującą dwie urny.

Wnętrze jest kompletne, z wyjątkiem boazerii biblioteki lub Wielkiego Salonu, które obecnie znajdują się w zamku w Leeds. Projektantów mogło być dwóch - Mills i John Stone, wykształcony we Francji syn Nicholasa Stone'a. Główne pokoje mają bogato zdobione kominki i gipsowe sufity autorstwa Petera Millsa. Główna klatka schodowa ma mocno rzeźbione, otwarte panele z liśćmi i szeroką balustradę. Kamienny ekran na podeście został dodany w 1850 r. przez Francisa Ruddle'a z Peterborough.

Thorpe Hall znajduje się na terenie ogrodu wpisanego na listę II stopnia, który jest dostępny dla zwiedzających przez cały rok. Zakrzywione mury tworzące dziedziniec wejściowy, bramy wjazdowe i bramy wejściowe, dawne stajnie po prawej stronie oraz kamienna brama architrawowa z łopatkami, flankowana pionowo przepołowionymi pilastrami z wolutami, są również budynkami wpisanymi na listę I stopnia. Domek z końca XIX w. ośmiokątna altana z czerwonej cegły z dachem z łupka rybiego oraz wolnostojący otwór łukowy przypominający kształtem okno weneckie to budynki wpisane na listę II stopnia.

W latach 1943-1970 był szpitalem położniczym, a w 1948 r. został przekazany państwowej służbie zdrowia, podlegając Grupie 12 Zarządu Szpitali Regionalnych Wschodniej Anglii. W 1986 roku został przejęty przez Fundację Sue Ryder i obecnie jest wykorzystywany jako hospicjum.