Pendennis Castle, Falmouth

Zamek Pendennis to fort artyleryjski zbudowany przez Henryka VIII w pobliżu Falmouth w Kornwalii w Anglii w latach 1540-1542. Stanowił on część królewskiego programu Device, mającego na celu ochronę przed inwazją z Francji i Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Pierwotna, okrągła twierdza i platforma strzelnicza zostały rozbudowane pod koniec wieku, aby sprostać rosnącemu zagrożeniu ze strony Hiszpanii, a wokół starszego zamku zbudowano pierścień rozległych kamiennych wałów i bastionów. Zamek Pendennis służył podczas angielskiej wojny domowej, kiedy znajdował się w rękach rojalistów, i został zdobyty przez parlament dopiero po długim oblężeniu w 1646 roku. Przetrwał bezkrólewie, a Karol II odrestaurował twierdzę po swoim wstąpieniu na tron w 1660 roku.

W związku z ciągłymi obawami o ewentualną inwazję francuską, w latach 30. i 90. XVII wieku zmodernizowano i unowocześniono obronę Pendennis. W czasie wojen napoleońskich w zamku znajdowało się do 48 dział. W latach 80. i 90. XIX wieku przez rzekę Fal poprowadzono elektrycznie sterowane pole minowe, obsługiwane z Pendennis i St Mawes, a w celu wsparcia obrony zainstalowano nowe, szybkostrzelne działa. Zamek został przezbrojony w czasie I wojny światowej, ale nie brał udziału w żadnych działaniach. Podczas II wojny światowej został ponownie uzbrojony, kiedy to walczył z niemieckimi samolotami Luftwaffe, ale w 1956 roku, kiedy był już przestarzały, został wycofany z użytku. Zamek przeszedł pod kontrolę Ministerstwa Robót Publicznych, które usunęło wiele nowoczesnych budynków wojskowych i udostępniło teren dla zwiedzających. W XXI wieku zamek jest zarządzany przez English Heritage jako atrakcja turystyczna. W latach 2011-2012 odwiedziło go 74 230 osób. Agencja ds. dziedzictwa kulturowego Historic England uważa Pendennis za "jeden z najlepszych przykładów postśredniowiecznego fortu obronnego na cyplu w kraju".