Berkhamsted Castle, Berkhamsted

Zamek Berkhamsted to normański zamek typu motte-and-bailey w Berkhamsted, Hertfordshire. Zamek został zbudowany w celu uzyskania kontroli nad kluczowym szlakiem między Londynem a Midlands podczas podboju Anglii przez Normanów w XI wieku. Robert z Mortain, przyrodni brat Wilhelma Zdobywcy, był prawdopodobnie odpowiedzialny za kierowanie jego budową, po czym stał się właścicielem zamku. Zamek był otoczony ochronnymi wałami ziemnymi i parkiem jeleni, w którym odbywały się polowania. Zamek stał się nowym centrum administracyjnym dawnej anglosaskiej osady Berkhamsted. Kolejni królowie nadawali zamek swoim kanclerzom. Zamek został znacznie rozbudowany w połowie XII wieku, prawdopodobnie przez Tomasza Becketa.

Zamek był oblegany w 1216 r. podczas wojny domowej między królem Janem a zbuntowanymi baronami, wspieranymi przez Francję. Zdobył go książę Ludwik, przyszły Ludwik VIII, który przez dwadzieścia dni atakował go za pomocą maszyn oblężniczych, zmuszając garnizon do poddania się. Po odbiciu go przez wojska królewskie w następnym roku został przekazany Ryszardowi, hrabiemu Kornwalii, co zapoczątkowało długi związek z hrabstwem Kornwalii, a później księstwem. Ryszard przebudował zamek na rezydencję pałacową i uczynił z niego centrum administracji hrabstwa. Król Edward III rozbudował zamek w XIV wieku i przekazał go swojemu synowi, Edwardowi Czarnemu Księciu, który rozbudował tereny łowieckie. Zamek był również wykorzystywany do przetrzymywania więźniów królewskich, w tym króla Francji Jana II oraz rywalizujących pretendentów do tronu angielskiego.

Pod koniec XV wieku zamek stawał się coraz mniej modny i podupadał. W połowie XVI w. był już ruiną i nie nadawał się do użytku królewskiego. Kamień z zamku wykorzystano do budowy domów i innych budynków w mieście. W latach 30. XIX wieku zamek został prawie zniszczony podczas budowy kolei do Londynu i Birmingham. W wyniku tego stał się pierwszą budowlą w Wielkiej Brytanii, która została objęta ustawową ochroną przez Parlament. W 1930 r. zamek przeszedł z rąk Księstwa Kornwalii pod kontrolę rządu. Jest on utrzymywany jako atrakcja turystyczna przez English Heritage.