Albert Dock, Liverpool

Royal Albert Dock to kompleks budynków doków i magazynów w Liverpoolu w Anglii. Zaprojektowany przez Jesse Hartleya i Philipa Hardwicka, został otwarty w 1846 roku i był pierwszym obiektem w Wielkiej Brytanii zbudowanym z żeliwa, cegły i kamienia, bez użycia drewna konstrukcyjnego. W rezultacie był to pierwszy na świecie niepalny system magazynowy. Do 2018 roku był znany po prostu jako Albert Dock, kiedy to otrzymał prawa królewskie i do jego nazwy dodano zaszczytne określenie "Royal".

W momencie budowy dok był uważany za rewolucyjny, ponieważ statki były załadowywane i rozładowywane bezpośrednio z lub do magazynów. Dwa lata po otwarciu zmodyfikowano go, wyposażając w pierwsze na świecie dźwigi hydrauliczne. Ze względu na otwartą, ale bezpieczną konstrukcję dok stał się popularnym miejscem przechowywania cennych ładunków, takich jak brandy, bawełna, herbata, jedwab, tytoń, kość słoniowa i cukier. Jednak mimo zaawansowanej konstrukcji, szybki rozwój technologii transportu morskiego sprawił, że w ciągu 50 lat pojawiły się większe i bardziej otwarte doki, choć Albert Dock pozostał cennym magazynem ładunków.

Podczas II wojny światowej dok został zarekwirowany przez Admiralicję i służył jako baza dla okrętów Brytyjskiej Floty Atlantyckiej. Kompleks został uszkodzony podczas nalotów na Liverpool, zwłaszcza w czasie bombardowania majowego w 1941 roku. Po zakończeniu wojny problemy finansowe właścicieli i ogólny upadek portów w mieście sprawiły, że przyszłość Albert Dock była niepewna. Opracowano wiele planów ponownego wykorzystania budynków, ale żaden z nich nie został zrealizowany i w 1972 r. dok został ostatecznie zamknięty. Po prawie dziesięciu latach nieużytkowania, w 1981 r. rozpoczęto przebudowę doku, powołując Merseyside Development Corporation, a w 1984 r. oficjalnie otwarto Albert Dock.

Obecnie Royal Albert Dock jest główną atrakcją turystyczną miasta i najczęściej odwiedzaną atrakcją wielofunkcyjną w Wielkiej Brytanii, poza Londynem. Kompleks doków i magazynów stanowi również największą w Wielkiej Brytanii kolekcję budynków z listy Grade I.