Framlingham Castle, Framlingham

Zamek Framlingham to zamek w miasteczku Framlingham w hrabstwie Suffolk w Anglii. Wczesny zamek normański typu motte and bailey lub zamek pierścieniowy został zbudowany na terenie Framlingham w 1148 roku, ale został zniszczony przez Henryka II w następstwie rewolty w latach 1173-1174. Jego następca, zbudowany przez Rogera Bigoda, hrabiego Norfolk, był nietypowy jak na tamte czasy, ponieważ nie posiadał centralnej twierdzy, a zamiast tego używał muru kurtynowego z trzynastoma murowanymi wieżami do obrony centrum zamku. Mimo to po krótkim oblężeniu w 1216 roku zamek został skutecznie zdobyty przez króla Jana. Pod koniec XIII wieku Framlingham stało się luksusową rezydencją, otoczoną rozległymi terenami parkowymi wykorzystywanymi do polowań.

W XV i XVI wieku Framlingham było sercem posiadłości potężnych rodów Mowbray i Howard. Wokół zamku zbudowano dwa sztuczne łęgi, które rozbudowano z modnej cegły. Mając na utrzymaniu duże, zamożne gospodarstwo domowe, zamek kupował zaopatrzenie z całej Anglii i sprowadzał luksusowe towary z rynków międzynarodowych. Na terenie zamku zbudowano rozległe ogrody rozrywki, a starsze części przebudowano, aby umożliwić zwiedzającym podziwianie widoków. Pod koniec XVI wieku zamek popadł jednak w ruinę, a po tym, jak ostatni właściciel Howardów, Teofil, popadł w kłopoty finansowe, zamek i okoliczne posiadłości zostały sprzedane.

W 1636 roku zamek Framlingham został przekazany Pembroke College w Cambridge jako gest filantropijny i pozostawał w jego posiadaniu przez około trzysta lat. W XVII wieku wewnętrzne budynki zostały rozebrane, aby umożliwić budowę w zamku przytułku dla ubogich; był on wykorzystywany w ten sposób do 1839 roku, kiedy to obiekt został zamknięty; zamek był następnie wykorzystywany jako sala musztry i sąd okręgowy. W 1913 roku Pembroke College przekazało Framlingham pod opiekę Komisarza Robót. Podczas II wojny światowej zamek Framlingham był wykorzystywany przez armię brytyjską jako część regionalnej obrony przed potencjalną inwazją niemiecką. Obecnie zamek jest zarządzany przez English Heritage i wykorzystywany jako atrakcja turystyczna. Jest on chroniony przez prawo brytyjskie jako budynek klasy I oraz jako zabytek wpisany na listę.