Tre'r Ceiri

Tre'r Ceiri to grodzisko z epoki żelaza. Nazwa oznacza "miasto olbrzymów", od cewri, liczby mnogiej od cawr, "olbrzym". Osada znajduje się na wysokości 450 metrów nad poziomem morza na zboczach Yr Eifl, góry na północnym wybrzeżu półwyspu Llŷn w Gwynedd, w północno-zachodniej Walii. Dowody sugerują, że osada została zbudowana po raz pierwszy około 200 r. p.n.e. choć większość znalezisk archeologicznych pochodzi z lat 150-400 n.e. co świadczy o tym, że miejsce to było nadal wykorzystywane jako osada podczas okupacji rzymskiej.

Tre'r Ceiri jest jednym z najbardziej spektakularnych starożytnych zabytków w Walii. Osada otoczona jest kamiennymi murami, które są w dużej mierze nienaruszone, a które w niektórych miejscach sięgają nawet 4 metrów. Wewnątrz murów znajdują się ruiny około 150 kamiennych domów, które miały dachy pokryte darnią. W czasach rzymskich mogło tu mieszkać nawet 400 osób. Historyk John Davies sugeruje, że ponieważ osada znajduje się tak daleko nad poziomem morza, szałasy służyły jako schronienie dla letnich pasterzy, którzy mieli również zimowe domy na nizinach.

W czasach nowożytnych po raz pierwszy zwrócił na nią uwagę Thomas Pennant w swoich "Tours of Wales". Jego położenie i znaczenie od lat przyciągają turystów. W ostatnim czasie na wzgórzu prowadzone są prace konserwatorskie oraz prace związane z utrzymaniem chodników. W 1956 r. przeprowadzono szeroko zakrojone badania.