Tilbury Fort, Gravesend

Fort Tilbury, znany również historycznie jako Thermitage Bulwark i West Tilbury Blockhouse, to fort artyleryjski na północnym brzegu Tamizy w Anglii. Najwcześniejsza wersja fortu, składająca się z małego domku z artylerią osłaniającą rzekę, została zbudowana przez króla Henryka VIII w celu ochrony Londynu przed atakiem z Francji, jako część jego programu Device. Został on wzmocniony podczas inwazji hiszpańskiej Armady w 1588 r. po której wzmocniono go bastionem ziemnym, a siły parlamentarne wykorzystały go do zabezpieczenia stolicy podczas angielskiej wojny domowej w latach 40. Po najazdach marynarki wojennej podczas wojen angielsko-holenderskich fort został rozbudowany przez sir Bernarda de Gomme'a w 1670 r. tworząc dzieło obronne w kształcie gwiazdy, z kanciastymi bastionami, fosami wypełnionymi wodą i dwoma liniami dział skierowanych w stronę rzeki.

Oprócz ochrony Tamizy, w XVIII wieku Tilbury zaczęto wykorzystywać jako składnicę tranzytową i magazyn prochu. W dalszym ciągu był niezbędny dla obrony stolicy, a w czasie wojen napoleońskich w południowo-wschodnim narożniku dobudowano nową baterię artyleryjską. Jednak wraz z rozwojem technologii wojskowej w XIX wieku fort tracił na znaczeniu jako budowla obronna. Po 1868 roku został przebudowany, aby pomieścić ciężką artylerię, zapewniając drugą linię obrony wzdłuż rzeki, ale dalsze zmiany w technologii sprawiły, że pod koniec wieku stał się przestarzały. Zamiast tego Tilbury stało się strategicznym magazynem, tworząc węzeł logistyczny do przechowywania i przemieszczania wojsk i materiałów w czasie I wojny światowej. Fort odegrał ograniczoną rolę w II wojnie światowej i został zdemobilizowany w 1950 roku.

Fort Tilbury jest obecnie zarządzany przez organizację charytatywną English Heritage Trust jako atrakcja turystyczna, w 2014 r. odwiedziło go 16 154 osób. Wiele z bardziej nowoczesnych elementów wojskowych zostało zburzonych w latach 50. XX wieku, a dalsze prace restauracyjne miały miejsce w latach 70. ubiegłego wieku, zanim w 1983 roku obiekt został otwarty dla zwiedzających. Historyk Paul Pattison uważa, że XVII-wieczna obrona jest "najlepszym zachowanym przykładem tego rodzaju w Wielkiej Brytanii", a w forcie znajdują się jedyne zachowane w Wielkiej Brytanii magazyny prochu z początku XVIII wieku.